Χειροτονιτήριος Λόγος Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Αμισσού κ. Ιωακείμ

Χειροτονιτήριος Λόγος Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Αμισσού κ. Ιωακείμ

22 Δεκεμβρίου 2019

Σεβασμιώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Ἀμερικῆς, κ.κ. Ἐλπιδοφόρε,
Σεβασμιώτατοι Ἀρχιερεῖς,
Θεοφιλέστατοι Ἐπίσκοποι,

Χριστεπώνυμο πλήρωμα,

Παρίσταμαι ἐνώπιόν Σας  μὲ αἰσθήματα ταπεινοφροσύνης ἀναλογιζόμενος τὴν ἐπικειμένην εἴσοδόν μου εἰς τὴν ὑψηλήν κλῆσιν τοῦ ἐπισκοπικοῦ ἀξιώματος τῆς Ἁγίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὕστερα ἀπὸ τὴν προηγηθεῖσαν ἐκλογήν μου ὑπὸ τοῦ Παναγιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνστατινουπόλεως καὶ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, καὶ τῶν Σεβασμιωτάτων μελῶν τῆς Ἁγίας καὶ Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας. Πρόκειται περὶ μεγίστης εὐλογίας, διὰ τὴν ὁποίαν δὲν ἔχω νὰ παρουσιάσω κάτι τὸ ἀντάξιο, οὔτε θεωρῶ τὸν ἑαυτόν μου ἐπάξιον μιᾶς τόσον μεγάλης δωρεᾶς, ἡ ὁποία μοῦ ἀπονέμεται ἄνωθεν, καὶ ἀποτελεῖ ἔνδειξιν τῆς πατρικῆς ἀγάπης τῆς Ὑμετέρας Σεβασμιότητος.

Παρίσταμαι ἐνώπιόν Σας σήμερα καθὼς διανύω τὸ φθινοπωρινόν στάδιον τοῦ βίου μου ἀπὸ τὸ περιθώριον, "σὰν κάτι ἀπροσδόκητο", ὅπως λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος (Α᾽Κορ. 15:8)! Ἐντούτοις, ἄν καὶ βρίσκομαι κατὰ κάποιον τρόπον ἐκτὸς χρόνου καὶ τόπου, ἀρχίζω τὴν νέαν διακονίαν μου μέσα σε ἕνα συγκεκριμένο πλαίσιον, το πλαίσιον τῆς Ἁγίας Σοφίας τῆς Ουάσιγκτον  εἰς τὴν Περιφερείαν τῆς Κολουμπίας, ἢ ὅπως ἁπλῶς συνηθίζεται, τῆς Ἁγια-Σοφιᾶς.

Ἐδῶ, Σεβασμιώτατε, ἐγαλουχήθην και ἀνεπτύχθην εἰς τὰ νάματα τῆς Πίστεως ἀπὸ τοὺς εὐσεβεῖς καὶ πιστοὺς γονεῖς μου, τὸν Ἀλέξανδρον καὶ τὴν Δήμητραν,  μαζί μὲ τὸν  ἀγαπημένον μου ἀδελφόν Χρῆστον, οἱ ὁποῖοι ἔχουν μετοικίσει εἰς τὰς αἰωνίους μονάς. Αἰωνία τους ἡ μνήμη. Εὔχομαι νὰ χαίρονται σήμερα μαζί μου, ἀπολαμβάνοντες τὴν αἰώνια ζωή μέσα εἰς τὴν Ἐκκλησίαν.

Ἐδῶ, εἰς τὴν Ἁγιά-Σοφιά, κατηχήθηκα κατὰ τὴν παιδικήν μου ἡλικίαν, ὑπηρέτησα ὡς ἱερόπαις, καὶ ἀργότερα, ὡς φοιτητὴς εἰς τὸ παραπλήσιον Πανεπιστήμιον τῆς Μαίρηλαντ, ὅπου διετέλεσα μέλος τῆς Ὀρθοδόξου Χριστιανικῆς Αδελφότητας (OCF) ὑπὸ τὴν καθοδήγησιν τοῦ ἀειμνήστου Ἀρχιμανδρίτου Μαξίμου Μωησέως, ὁ ὁποῖος ἐπίσης διετέλεσε υἱὸς  τούτου τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ, καὶ ὑπηρέτησε μὲ πίστιν καὶ ἀφοσίωσιν  εἰς αὐτὴν τὴν Ἐκκλησίαν. Ἐκεῖνος ὑπῆρξε ὁ πάτρονάς μου ὅταν εἰσῆλθα εἰς τὴν Θεολογικὴν Σχολὴν τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, καὶ ὁ πνευματικὸς μου πατήρ μέχρις ὅτου ἀπεβίωσε ἐν Κυρίῳ.  Ἐδῶ ἐπίσης, εἰς τὴν πόλιν ταύτην κατὰ τὴν διάρκειαν τῆς νεανικῆς μου ἡλικίας, ὠφελήθηκα  ἀπό τὴν πνευματικὴν καθοδήγησιν τοῦ ἀειμνήστου Ἀρχιμανδρίτου Νικολάου Πεκατώρου, ὁ ὁποῖος ἐπὶ δεκαετίας προσέφερε τἠν σοφίαν του καὶ τὰς συμβουλὰς του σὲ πλῆθος πιστῶν μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἔχει ἤδη γίνει ὁ πλησίον τῆς ἐκκλησίας μας τάφος του προσκήνυμα πολλῶν χριστιανῶν.

Ὀφείλω ἐπίσης νὰ κάνω ἐδῶ μίαν ἰδιαιτέραν μνείαν τοῦ ἀειμνήστου Αἰδεσιμολογιωτάτου Διδάκτορος Ἰωάννου Ταυλαρίδου, τοῦ πατρός μας Ἰωάννου, ὁ ὁποῖος ὑπηρέτησε ὡς ἱερέας τοῦ Καθεδρικοῦ τούτου Ναοῦ ἐπὶ 50 καὶ πλέον ἔτη καὶ ἀνέδειξε δύο γενεὰς τῆς καθεδρικῆς νεολαίας.  Ἐκεῖνος κατὰ τὴν δεκαετίαν τοῦ 1960 εἶχε τὴν προνοητικότηταν καὶ τὴν σοφίαν νὰ ἀποτανθεῖ εἰς τὸ παραπλήσιον Κέντρον Βυζαντινῶν Σπουδῶν, Ντάμπαρτον Όουκς, καὶ νὰ ζητήσει ἐνημερωμένην καὶ ἐμπειρογνώμονα συμβουλήν  ὡς πρὸς τὴν διακόσμησιν του περιλάμπρου τούτου Καθεδρικοῦ Ναοῦ μὲ ἕνα παραδοσιακὸν Βυζαντινὸν εἰκονογραφικὸν πρόγραμμα. Ἐνθυμοῦμαι ἀκόμη πολὺ ἔντονα, ἀπὸ τὴν παιδικήν μου ἡλικίαν καὶ ἐφηβείαν, πόσον ἐντυπωσιάστηκα, ὅταν ὁλοκληρώθηκε κάθε τμῆμα  τῆς καμάρας, καὶ ἀφαιρέθησαν τὰ μεγάλα πανιά, καὶ ἀπεκαλύφθη τὸ μεγαλεῖο τῶν ἐπίχρυσων μοσαϊκῶν μὲ τὰς ἁγιογραφικὰς παραστάσεις. Ἦσαν αὐτὲς οὶ ἐπαναλαμβανόμενες οὐράνιες ἐπιφάνειες, τὰ ἐνοράματα τῆς οὐράνιας λειτουργίας καὶ τοῦ χοροῦ τῶν Ἁγίων, ἑνωμένα μὲ ἐκεῖνα τῆς ἐπίγειας λειτουργίας τῶν πιστῶν ἀποκάτω, τὰ ὁποῖα ἐκτύπωσαν μὲ τρόπον δραματικὸν τὴν σφραγῖδα τους ἐπάνω εἰς τὴν καρδίαν μου και εἰς τὸν νοῦν μου, καὶ καλλιέργησαν τὴν ἐπιθυμίαν μου νὰ συνεχίσω τὴν μελέτην τῶν ἱερῶν μας Βυζαντινῶν Ὀρθοδόξων καλλιτεχνικῶν παραδόσεων μὲ μίαν βαθυτέραν προοπτικήν. Αὐτὲς οὶ ἱερὲς εἰκόνες, οἱ ἔμψυχες, ἢ ζωντανές, μᾶς ἑνώνουν μὲ τὰ οὐράνια πρωτότυπά τους, τὰ ὁποῖα μεσιτεύουν ὑπὲρ ἡμῶν.

Σεβασμιώτατε!

Δι ὅλους αὐτοὺς  τοὺς λόγους, Σᾶς εἶμαι βαθύτατα εὐγνώμων διότι ἐδώσατε τὴν εὐλογίαν Σας νὰ λάβῃ χώραν ἡ χειροτονία μου  ἐδῶ, εἰς τὸν ἱερὸν τοῦτον χῶρον, ὁ  ὁποῖος εἶναι φορτισμένος μὲ μεγάλη σημασία δι ἐμένα προσωπικῶς. Ἐδῶ ἔμαθα πρωταρχικὰ  αὐτὸ τὸ ὁποῖο ἀναφωνεῖ ὁ Ψαλμωδός: "Κύριε, ἠγάπησα εὐπρέπειαν οἴκου Σου καὶ τόπον σκηνώματος δόξης Σου" (Ψαλμός 25:8)!

Βεβαίως, με τὴν πάροδον τοῦ χρόνου, πολλά πρόσωπα, κληρικοὶ καὶ λαϊκοί, μὲ ἐνουθέτησαν καὶ συνέβαλαν εἰς τὴν πρόοδόν μου. Πρωτίστως ὁ θεῖος μου, ὁ ἀείμνηστος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κυρὸς Ἱερώνυμος ὁ Α᾽. Ἀκολουθοῦν, ὁ ἀείμνηστος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς κυρὸς Ἰάκωβος× ὁ ἀείμνηστος Μητροπολίτης Ἀμισοῦ τῆς Καρπαθο-Ρωσικῆς Ἐπισκοπῆς, κυρὸς Νικόλαος, τοῦ ὁποίου τον Τίτλον ἔλαβον μὲ ἰδιατέραν ἐκτίμησιν κατὰ τὴν ἐκλογὴν  μου ἀπὸ τὸν Παναγιώτατον, Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην μας κ.κ. Βαρθολομαῖον× ὁ ἐξάδελφός μου, ὁ ἀλήστου μνήμης  Μητροπολίτης Φθιώτιδος κυρὸς Νικόλαος εἰς τὴν Λαμίαν τῆς Ἑλλάδος, ὁ ὁποῖος προσφάτως ἐγκωμιάσθη ἀπὸ τοὺς συναδέλφους του ὡς Θεοτοκόφιλος. Ἐπίσης, πολλοὶ ἱερεῖς, μερικοὶ ἀπὸ τοὺς ὁποίους εἶναι σήμερα παρόντες ἐδῶ, προσευχόμενοι ὑπὲρ ἐμοῦ, ἰδιαιτέρως δὲ, οἱ κάτωθι ἐπὶ μακρᾶς διαρκείας ἀδελφοί μου ἐν Κυρίῳ, ὁ Ἀρχιμανδρίτης Πολύκαρπος Ραμέας, ὁ συμμαθητής μου Ἀρχιμανδρίτης Βασίλειος Δρόσος, ὁ Πρωτοπρεσβύτερος καθηγητής  Γεώργιος Δράγας, καὶ ὁ Αἰδεσιμολογιώτατος Πρωθιερέας Στῆβεν Ζόρζος τοῦ Καθεδρικοῦ τούτου Ναοῦ. Θὰ ἤθελα ἐπίσης νὰ ἐκφράσω τὰς βαθυτάτας εὐχαριστίας μου εἰς τὸν Πατέρα Ἀλέξανδρον καὶ τὴν Πρεσβυτέρα Ξανθήν  Καρλοῦτσος, οἱ ὁποῖοι δὲν ἠδυνήθησαν νὰ εἶναι παρόντες, ἀλλἀ μὲ ὑποστήριξαν ὁλόθυμα εἰς τὰς προσπαθείας μου, ἐκκλησιαστικὰς καὶ ἀκαδημαϊκάς, ἐπὶ σειράν δεκαετιῶν.

Ἐπιθυμῶ ἐπίσης νὰ ἀναγνωρίσω τὴν ἀγάπην καὶ ἐνθάρρυνσιν τῶν ἀγαπημένων μου ἐξαδέλφων, πολλῶν φίλων, καὶ ἀγαπητῶν πρώην ἐνοριτῶν. Ἰδιαιτέρως ἐκφράζω τὴν εὐγνωμοσύνην μου καὶ τὶς εὐχαριστίες μου εἰς τὸν Μάρκ Έρη, συμμαθητήν μου καὶ ἀγαπημένον φίλον μου ἄνω τῶν 40 ἐτῶν, ὁ ὁποῖος ἀνέκαθεν μοῦ προσέφερε τὴν σοφήν του ὑποστήριξιν, καθοδήγησιν καὶ ἀδελφικὴν ἀγάπην. Ἐκφράζω ἐπίσης τὴν εὐγνωμοσύνην μου καὶ τὰς εὐχαριστίας μου πρὸς τὰ πολλὰ μέλη τῆς ἀκαδημαϊκῆς κοινότητος τῶν Βυζαντινολόγων καθηγητῶν καὶ συναδέλφων, οἱ ὁποῖοι συνέβαλαν τόσον πολύ, εἰς τὴν προσωπικήν μου ἀνάπτυξιν, εἰς τὴν ἀγάπην πρὸς μάθησιν καὶ μεγαλυτέραν ἐκτίμησιν καὶ κατανόησιν τῆς ὀπτικῆς Παραδόσεως τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως. Εὐχαριστῶ ἐπίσης τοὺς συναδέλφους καὶ φίλους μου ἀπὸ τὸ Ἑλληνικόν Κολλέγιον καὶ τὴν Θεολογικὴν Σχολήν, τοὺς συναδέλφους βιβλιοθηκονόμους, τοὺς φοιτητὰς καὶ τοὺς ἀφοσιωμένους ἐργαζομένους-φοιτητὰς τῆς Βιβλιοθήκης. Προσφέρω, βεβαίως, τὰς πλέον ἐγκαρδίους καὶ εἰλικρινεῖς εὐχαριστίας εἰς τὰ μέλη τῆς Κοινότητος τῆς Ἁγίας Σοφίας, τα ὁποῖα ἠργάσθηκαν μὲ τόσην εὐχαρίστησιν καὶ ἄοκνον κόπον καὶ ἤνοιξαν τὰς καρδίας τους διὰ νὰ με ὑποδεχθοῦν καὶ νὰ μὲ τιμήσουν ὡς ἕναν ἀπὸ τοὺς υἱούς των κατὰ τὴν εὔσημον ταύτην ἡμέραν. Χωρὶς τὴν ὑποστήριξιν, ἀγάπην καὶ προσευχήν τους δὲν θὰ ἤμουν ἐδῶ σήμερα.

Σεβασμιώτατε!

Ἱστάμενος εἰς τὸ κατώφλι τοῦ ἐπισκοπικοῦ ἀξιώματος, προσεύχομαι διακαῶς εἰς τον Κύριον όπως μὲ καταστήσῃ μίαν ἐπαξίαν εἰκόνα τῆς Ἀρχιερωσύνης Του, ἰδιαιτέρως κατὰ τὴν ἱερὰν αὐτὴν περίοδον κατὰ τὴν ὁποίαν προσδοκοῦμεν μέ χαροποιάν διάθεσιν τὸν ἑορτασμὸν τῆς Σωτηρίου Γεννήσεώς Του εἰς τὸν κόσμον μας. Τὴν στιγμήν αὐτήν ἐκζητῶ τὴν μεσιτείαν τῶν ὁμωνύμων Ἁγίων πατρόνων μου, τοῦ Ἰωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ καὶ τοῦ Ἰωακείμ, μαζὶ μὲ τοὺς ἀγαπημένους μου Ἱεράρχες Νικόλαον καὶ Νεκτάριον τοὺς θαυματουργούς, ἀλλὰ ὑπεράνω ὅλων ἐκζητῶ τὴν μεσιτείαν τῆς Παρθένου Θεοτόκου, ὥστε μίαν ἡμέραν νὰ ἐγκωμιασθῶ καὶ ἐγώ, ὅπως καὶ ὁ ἐξάδελφός μου, ὡς Θεοτοκόφιλος.

###