Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Κορίνθιους Β’, ΙΒ'(12) 10-19

Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Κορίνθιους Β’, ΙΒ'(12) 10-19

Διὸ εὐδοκῶ ἐν ἀσθενείαις, ἐν ὕβρεσιν, ἐν ἀνάγκαις, ἐν διωγμοῖς, ἐν στενοχωρίαις, ὑπὲρ Χριστοῦ· ὅταν γὰρ ἀσθενῶ, τότε δυνατός εἰμι.

Γέγονα ἄφρων καυχώμενος! ὑμεῖς με ἠναγκάσατε. ἐγὼ γὰρ ὤφειλον ὑφ᾿ ὑμῶν συνίστασθαι· οὐδὲν γὰρ ὑστέρησα τῶν ὑπερλίαν ἀποστόλων, εἰ καὶ οὐδέν εἰμι.
τὰ μὲν σημεῖα τοῦ ἀποστόλου κατειργάσθη ἐν ὑμῖν ἐν πάσῃ ὑπομονῇ, ἐν σημείοις καὶ τέρασι καὶ δυνάμεσι.
τί γάρ ἐστιν ὃ ἡττήθητε ὑπὲρ τὰς λοιπὰς ἐκκλησίας, εἰ μὴ ὅτι αὐτὸς ἐγὼ οὐ κατενάρκησα ὑμῶν; χαρίσασθέ μοι τὴν ἀδικίαν ταύτην.
᾿Ιδοὺ τρίτον ἑτοίμως ἔχω ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς, καὶ οὐ καταναρκήσω ὑμῶν· οὐ γὰρ ζητῶ τὰ ὑμῶν, ἀλλὰ ὑμᾶς. οὐ γὰρ ὀφείλει τὰ τέκνα τοῖς γονεῦσι θησαυρίζειν, ἀλλ᾿ οἱ γονεῖς τοῖς τέκνοις.
ἐγὼ δὲ ἥδιστα δαπανήσω καὶ ἐκδαπανηθήσομαι ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ὑμῶν, εἰ καὶ περισσοτέρως ὑμᾶς ἀγαπῶν ἧττον ἀγαπῶμαι.
῎Εστω δέ, ἐγὼ οὐ κατεβάρησα ὑμᾶς, ἀλλ᾿ ὑπάρχων πανοῦργος δόλῳ ὑμᾶς ἔλαβον.
μή τινα ὧν ἀπέσταλκα πρὸς ὑμᾶς, δι᾿ αὐτοῦ ἐπλεονέκτησα ὑμᾶς;
παρεκάλεσα Τίτον καὶ συναπέστειλα τὸν ἀδελφόν· μήτι ἐπλεονέκτησεν ὑμᾶς Τίτος; οὐ τῷ αὐτῷ πνεύματι περιεπατήσαμεν; οὐ τοῖς αὐτοῖς ἴχνεσι;
Πάλιν δοκεῖτε ὅτι ὑμῖν ἀπολογούμεθα; κατενώπιον τοῦ Θεοῦ ἐν Χριστῷ λαλοῦμεν· τὰ δὲ πάντα, ἀγαπητοί, ὑπὲρ τῆς ὑμῶν οἰκοδομῆς.

Νεοελληνική Απόδοση

Οράματα και αποκαλύψεις

Γι’ αυτό ευαρεστούμαι σε αδυναμίες, σε κακομεταχειρίσεις, σε ανάγκες, σε διωγμούς και σε στενοχώριες υπέρ του Χριστού. Γιατί όταν είμαι αδύνατος, τότε είμαι δυνατός.

Η φροντίδα του Παύλου για τους Κορινθίους

Έχω γίνει άφρονας. Εσείς με αναγκάσατε. Γιατί εγώ έπρεπε από εσάς να συστήνομαι. Επειδή σε τίποτα δεν υστέρησα από τους πρώτιστους αποστόλους, αν και τίποτα δεν είμαι.
Πράγματι, τα θαυματουργικά σημεία του αποστόλου πραγματοποιήθηκαν μεταξύ σας με όλη την υπομονή, με σημεία και τέρατα και δυνάμεις.
Γιατί ποιο είναι αυτό στο οποίο γίνατε κατώτεροι περισσότερο από τις υπόλοιπες εκκλησίες παρά μόνο στο ότι ο ίδιος εγώ δε σας καταβάρυνα; Συγχωρέστε μου την αδικία αυτή!
Ιδού, αυτήν την τρίτη φορά είμαι έτοιμος να έρθω προς εσάς και δε θα σας καταβαρύνω. Γιατί δε ζητώ τα δικά σας, αλλά εσάς. Γιατί δεν οφείλουν τα τέκνα να θησαυρίζουν για τους γονείς, αλλά οι γονείς για τα τέκνα.
Εγώ μάλιστα πολύ ευχαρίστως θα δαπανήσω και θα δαπανηθώ πλήρως υπέρ των ψυχών σας. Αν και περισσότερο σας αγαπώ, λιγότερο αγαπιέμαι;
Έστω όμως, εγώ δε σας καταβάρυνα. Αλλά επειδή είμαι πανούργος, σας παγίδεψα με δόλο.
Μήπως με κάποιον από αυτούς που έχω αποστείλει προς εσάς, μέσω αυτού σας εκμεταλλεύτηκα;
Παρακάλεσα τον Τίτο, και απέστειλα μαζί του τον αδελφό. Μήπως σε κάτι σας εκμεταλλεύτηκε ο Τίτος; Δεν περπατήσαμε στο ίδιο πνεύμα; Δεν περπατήσαμε στα ίδια ίχνη;
Από καιρό νομίζετε ότι σ’ εσάς απολογούμαστε. Απέναντι στο Θεό μέσω του Χριστού μιλάμε. Και τα πάντα γίνονται, αγαπητοί, για τη δική σας οικοδομή.

Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Εφεσίους, ΣΤ'(6) 10-17

Τὸ λοιπόν, ἀδελφοί μου, ἐνδυναμοῦσθε ἐν Κυρίῳ καὶ ἐν τῷ κράτει τῆς ἰσχύος αὐτοῦ.
ἐνδύσασθε τὴν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸ δύνασθαι ὑμᾶς στῆναι πρὸς τὰς μεθοδείας τοῦ διαβόλου·
ὅτι οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, πρὸς τὰ πνευματικὰ τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις.
διὰ τοῦτο ἀναλάβετε τὴν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ, ἵνα δυνηθῆτε ἀντιστῆναι ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ πονηρᾷ καὶ ἅπαντα κατεργασάμενοι στῆναι.
στῆτε οὖν περιζωσάμενοι τὴν ὀσφὺν ὑμῶν ἐν ἀληθείᾳ, καὶ ἐνδυσάμενοι τὸν θώρακα τῆς δικαιοσύνης,
καὶ ὑποδησάμενοι τοὺς πόδας ἐν ἑτοιμασίᾳ τοῦ εὐαγγελίου τῆς εἰρήνης,
ἐπὶ πᾶσιν ἀναλαβόντες τὸν θυρεὸν τῆς πίστεως, ἐν ᾧ δυνήσεσθε πάντα τὰ βέλη τοῦ πονηροῦ τὰ πεπυρωμένα σβέσαι·
καὶ τὴν περικεφαλαίαν τοῦ σωτηρίου δέξασθε, καὶ τὴν μάχαιραν τοῦ Πνεύματος, ὅ ἐστι ρῆμα Θεοῦ,

Νεοελληνική Απόδοση

Η πανοπλία του χριστιανού

Τέλος, να ενδυναμώνεστε με τον Κύριο και με την ισχυρή δύναμή του.
Ντυθείτε την πανοπλία του Θεού, για να δύναστε να σταθείτε ενάντια στα τεχνάσματα του διαβόλου.
Γιατί δεν είναι η πάλη μας με αίμα και σάρκα, αλλά με τις αρχές, με τις εξουσίες, με τους κοσμοκράτορες του σκότους τούτου, με τα πνευματικά κακά όντα στα επουράνια.
Γι’ αυτό, λάβετε πάνω σας την πανοπλία του Θεού, για να δυνηθείτε να αντισταθείτε κατά την ημέρα την κακή και, αφού τα εκτελέσετε όλα, να μείνετε σταθεροί.
Σταθείτε, λοιπόν, αφού ζωστείτε γύρω από τη μέση σας με την αλήθεια και αφού ντυθείτε το θώρακα της δικαιοσύνης.
Και να φορέσετε σαν υποδήματα στα πόδια την ετοιμασία για το ευαγγέλιο της ειρήνης.
Πάνω απ’ όλα λάβετε μαζί σας την ασπίδα της πίστης, με την οποία θα δυνηθείτε να σβήσετε όλα τα βέλη του Πονηρού τα φλογισμένα.
Και δεχτείτε την περικεφαλαία της σωτηρίας και τη μάχαιρα του Πνεύματος, που είναι ο λόγος του Θεού.