Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Κορίνθιους Β’, ΙΓ'(13) 3-13

Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Κορίνθιους Β’, ΙΓ'(13) 3-13

ἐπεὶ δοκιμὴν ζητεῖτε τοῦ ἐν ἐμοὶ λαλοῦντος Χριστοῦ, ὃς εἰς ὑμᾶς οὐκ ἀσθενεῖ, ἀλλὰ δυνατεῖ ἐν ὑμῖν.

καὶ γὰρ εἰ ἐσταυρώθη ἐξ ἀσθενείας, ἀλλὰ ζῇ ἐκ δυνάμεως Θεοῦ· καὶ γὰρ ἡμεῖς ἀσθενοῦμεν ἐν αὐτῷ, ἀλλὰ ζησόμεθα σὺν αὐτῷ ἐκ δυνάμεως Θεοῦ εἰς ὑμᾶς.
῾Εαυτοὺς πειράζετε εἰ ἐστὲ ἐν τῇ πίστει, ἑαυτοὺς δοκιμάζετε. ἢ οὐκ ἐπιγινώσκετε ἑαυτοὺς ὅτι ᾿Ιησοῦς Χριστὸς ἐν ὑμῖν ἐστιν; εἰ μή τι ἀδόκιμοί ἐστε.
ἐλπίζω δὲ ὅτι γνώσεσθε ὅτι ἡμεῖς οὐκ ἐσμὲν ἀδόκιμοι.
εὔχομαι δὲ πρὸς τὸν Θεὸν μὴ ποιῆσαι ὑμᾶς κακὸν μηδέν, οὐχ ἵνα ἡμεῖς δόκιμοι φανῶμεν, ἀλλ᾿ ἵνα ὑμεῖς τὸ καλὸν ποιῆτε, ἡμεῖς δὲ ὡς ἀδόκιμοι ὦμεν.
οὐ γὰρ δυνάμεθά τι κατὰ τῆς ἀληθείας, ἀλλ᾿ ὑπὲρ τῆς ἀληθείας.
χαίρομεν γὰρ ὅταν ἡμεῖς ἀσθενῶμεν, ὑμεῖς δὲ δυνατοὶ ἦτε· τοῦτο δὲ καὶ εὐχόμεθα, τὴν ὑμῶν κατάρτισιν.
Διὰ τοῦτο ταῦτα ἀπὼν γράφω, ἵνα παρὼν μὴ ἀποτόμως χρήσωμαι κατὰ τὴν ἐξουσίαν ἣν ἔδωκέ μοι ὁ Κύριος εἰς οἰκοδομὴν καὶ οὐκ εἰς καθαίρεσιν.
Λοιπόν, ἀδελφοί, χαίρετε, καταρτίζεσθε, παρακαλεῖσθε, τὸ αὐτὸ φρονεῖτε, εἰρηνεύετε, καὶ ὁ Θεὸς τῆς ἀγάπης καὶ εἰρήνης ἔσται μεθ᾿ ὑμῶν.
᾿Ασπάσασθε ἀλλήλους ἐν ἁγίῳ φιλήματι. ἀσπάζονται ὑμᾶς οἱ ἅγιοι πάντες.
῾Η χάρις τοῦ Κυρίου ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ καὶ ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ κοινωνία τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος μετὰ πάντων ὑμῶν· ἀμήν.

Νεοελληνική Απόδοση

Τελικές προειδοποιήσεις και χαιρετισμοί

επειδή δοκιμή ζητάτε του Χριστού που μιλά μέσα από εμένα, ο οποίος ως προς εσάς δεν είναι αδύνατος, αλλά είναι δυνατός μεταξύ σας.
Και πράγματι, σταυρώθηκε με αδυναμία, αλλά ζει με δύναμη Θεού. Γιατί κι εμείς είμαστε αδύνατοι μέσα σ’ αυτόν, αλλά θα ζήσουμε μαζί του από τη δύναμη του Θεού ως προς εσάς.
Τους εαυτούς σας να εξετάζετε αν είστε στην πίστη, τους εαυτούς σας να δοκιμάζετε. ή δε γνωρίζετε καλά τους εαυτούς σας, ότι ο Ιησούς Χριστός είναι μέσα σας; Εκτός αν είστε κίβδηλοι.
Ελπίζω όμως ότι θα γνωρίσετε ότι εμείς δεν είμαστε κίβδηλοι.
Ευχόμαστε επίσης προς το Θεό εσείς να μην κάνετε κανένα κακό, όχι για να φανούμε εμείς γνήσιοι, αλλά για να κάνετε εσείς το καλό, κι εμείς ας είμαστε σαν κίβδηλοι.
Γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι κατά της αλήθειας, αλλά υπέρ της αλήθειας.
Χαιρόμαστε, πράγματι, όταν εμείς είμαστε αδύνατοι, εσείς όμως είστε δυνατοί. Αυτό και ευχόμαστε: τη δική σας κατάρτιση.
Γι’ αυτό αυτά τα γράφω απών, ώστε παρών να μη χρησιμοποιήσω απότομο τρόπο κατά την εξουσία που ο Κύριος μού έδωσε για οικοδομή και όχι για καταστροφή.
Λοιπόν, αδελφοί, χαίρετε, καταρτίζεστε, να παρηγοριέστε, το ίδιο να φρονείτε, ειρηνεύετε, και ο Θεός της αγάπης και της ειρήνης θα είναι μαζί σας.
Χαιρετήστε ο ένας τον άλλο με άγιο φίλημα. Σας χαιρετούν όλοι οι άγιοι.
Η χάρη του Κυρίου Ιησού Χριστού και η αγάπη του Θεού και η κοινωνία του Αγίου Πνεύματος ας είναι μαζί με όλους σας.

Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Τιμόθεο Β’, Α'(1) 8-18

μὴ οὖν ἐπαισχυνθῇς τὸ μαρτύριον τοῦ Κυρίου ἡμῶν μηδὲ ἐμὲ τὸν δέσμιον αὐτοῦ, ἀλλὰ συγκακοπάθησον τῷ εὐαγγελίῳ κατὰ δύναμιν Θεοῦ,
τοῦ σώσαντος ἡμᾶς καὶ καλέσαντος κλήσει ἁγίᾳ, οὐ κατὰ τὰ ἔργα ἡμῶν, ἀλλὰ κατ’ ἰδίαν πρόθεσιν καὶ χάριν, τὴν δοθεῖσαν ἡμῖν ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ πρὸ χρόνων αἰωνίων,
φανερωθεῖσαν δὲ νῦν διὰ τῆς ἐπιφανείας τοῦ σωτῆρος ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, καταργήσαντος μὲν τὸν θάνατον, φωτίσαντος δὲ ζωὴν καὶ ἀφθαρσίαν διὰ τοῦ εὐαγγελίου,
εἰς ὃ ἐτέθην ἐγὼ κήρυξ καὶ ἀπόστολος καὶ διδάσκαλος ἐθνῶν.
δι’ ἣν αἰτίαν καὶ ταῦτα πάσχω, ἀλλ’ οὐκ ἐπαισχύνομαι· οἶδα γὰρ ᾧ πεπίστευκα, καὶ πέπεισμαι ὅτι δυνατός ἐστι τὴν παραθήκην μου φυλάξαι εἰς ἐκείνην τὴν ἡμέραν.
ὑποτύπωσιν ἔχε ὑγιαινόντων λόγων ὧν παρ’ ἐμοῦ ἤκουσας, ἐν πίστει καὶ ἀγάπῃ τῇ ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ·
τὴν καλὴν παραθήκην φύλαξον διὰ Πνεύματος ῾Αγίου τοῦ ἐνοικοῦντος ἐν ἡμῖν.
Οἶδας τοῦτο, ὅτι ἀπεστράφησάν με πάντες οἱ ἐν τῇ ᾿Ασίᾳ, ὧν ἐστι Φύγελλος καὶ ῾Ερμογένης.
δῴη ἔλεος ὁ Κύριος τῷ ᾿Ονησιφόρου οἴκῳ, ὅτι πολλάκις με ἀνέψυξε καὶ τὴν ἅλυσίν μου οὐκ ἐπαισχύνθη,
ἀλλὰ γενόμενος ἐν Ρώμῃ σπουδαιότερον ἐζήτησέ με καὶ εὗρε·
δῴη αὐτῷ ὁ Κύριος εὑρεῖν ἔλεος παρὰ Κυρίου ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ· καὶ ὅσα ἐν ᾿Εφέσῳ διηκόνησε, βέλτιον σὺ γινώσκεις.

Νεοελληνική Απόδοση

Αφοσίωση στο Ευαγγέλιο

Μη λοιπόν ντραπείς τη μαρτυρία του Κυρίου μας μήτε εμένα το δέσμιό του, αλλά συγκακοπάθησε στο ευαγγέλιο σύμφωνα με τη δύναμη του Θεού,
ο οποίος μας έσωσε και μας κάλεσε σε κλήση άγια, όχι κατά τα έργα μας, αλλά κατά τη δική του πρόθεση και χάρη, η οποία μας δόθηκε στο Χριστό Ιησού προαιωνίως.
Φανερώθηκε όμως τώρα με την επιφάνεια του σωτήρα μας Χριστού Ιησού, που αφενός κατάργησε το θάνατο, αφετέρου έφερε στο φως ζωή και αφθαρσία μέσω του ευαγγελίου,
για το οποίο τέθηκα εγώ κήρυκας και απόστολος και διδάσκαλος.
Γι’ αυτήν την αιτία και πάσχω αυτά. Αλλά δεν ντρέπομαι, γιατί ξέρω σε ποιον έχω πιστέψει και είμαι πεισμένος ότι είναι δυνατός να φυλάξει την παρακαταθήκη μου ως εκείνη την Ημέρα.
Υπόδειγμα υγιών λόγων έχε αυτούς που άκουσες από εμένα με πίστη και αγάπη που υπάρχει όταν έχουμε κοινωνία με το Χριστό Ιησού.
Την καλή παρακαταθήκη φύλαξέ την μέσω του Πνεύματος του Αγίου που κατοικεί μέσα μας.
Ξέρεις αυτό, ότι με αποστράφηκαν όλοι αυτοί που είναι στην επαρχία της Ασίας, μεταξύ των οποίων είναι ο Φύγελος και ο Ερμογένης.
Είθε να δώσει έλεος ο Κύριος στον οίκο του Ονησιφόρου, γιατί πολλές φορές με ανακούφισε και την αλυσίδα μου δεν ντράπηκε,
αλλά αφού ήρθε στη Ρώμη, επιμελώς με αναζήτησε και με βρήκε.
Είθε να του δώσει ο Κύριος να βρει έλεος από τον Κύριο εκείνη την ημέρα. Και όσα στην Έφεσο διακόνησε εσύ τα γνωρίζεις καλύτερα.