Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Τιμόθεο Α’, Ε'(5) 1-10

Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Τιμόθεο Α’, Ε'(5) 1-10

Πρεσβυτέρῳ μὴ ἐπιπλήξῃς, ἀλλὰ παρακάλει ὡς πατέρα, νεωτέρους ὡς ἀδελφούς,

πρεσβυτέρας ὡς μητέρας, νεωτέρας ὡς ἀδελφὰς ἐν πάσῃ ἁγνείᾳ.
Χήρας τίμα τὰς ὄντως χήρας.
εἰ δέ τις χήρα τέκνα ἢ ἔκγονα ἔχει, μανθανέτωσαν πρῶτον τὸν ἴδιον οἶκον εὐσεβεῖν καὶ ἀμοιβὰς ἀποδιδόναι τοῖς προγόνοις· τοῦτο γάρ ἐστι καλὸν καὶ ἀπόδεκτον ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.
ἡ δὲ ὄντως χήρα καὶ μεμονωμένη ἤλπικεν ἐπὶ τὸν Θεὸν καὶ προσμένει ταῖς δεήσεσι καὶ ταῖς προσευχαῖς νυκτὸς καὶ ἡμέρας·
ἡ δὲ σπαταλῶσα ζῶσα τέθνηκε.
καὶ ταῦτα παράγγελλε, ἵνα ἀνεπίληπτοι ὦσιν.
εἰ δέ τις τῶν ἰδίων καὶ μάλιστα τῶν οἰκείων οὐ προνοεῖ, τὴν πίστιν ἤρνηται καὶ ἔστιν ἀπίστου χείρων.
Χήρα καταλεγέσθω μὴ ἔλαττον ἐτῶν ἑξήκοντα γεγονυῖα, ἑνὸς ἀνδρὸς γυνή,
ἐν ἔργοις καλοῖς μαρτυρουμένη, εἰ ἐτεκνοτρόφησεν, εἰ ἐξενοδόχησεν, εἰ ἁγίων πόδας ἔνιψεν, εἰ θλιβομένοις ἐπήρκεσεν, εἰ παντὶ ἔργῳ ἀγαθῷ ἐπηκολούθησε.

Νεοελληνική Απόδοση

Καθήκοντα προς τους άλλους

Πρεσβύτερο στην ηλικία μην τον επιπλήξεις, αλλά πρότρεπέ τον σαν πατέρα, τους νεότερους σαν αδελφούς,
τις πρεσβύτερες σαν μητέρες, τις νεότερες σαν αδελφές με όλη την αγνότητα.
Τις χήρες τίμα, αυτές που είναι πραγματικά χήρες.
Αν όμως κάποια χήρα έχει παιδιά ή εγγόνια, ας μαθαίνουν πρώτα να είναι ευσεβείς στο δικό τους οίκο και να αποδίδουν αμοιβές στους προγόνους. γιατί αυτό είναι αποδεκτό μπροστά στο Θεό.
Αλλά εκείνη που είναι πραγματικά χήρα και είναι μόνη, έχει ελπίσει στο Θεό και επιμένει στις δεήσεις και στις προσευχές νύχτα και ημέρα.
Εκείνη όμως που σπαταλά στην ασωτία, ενώ ζει, έχει πεθάνει.
Και αυτά παράγγελλε, για να είναι ανεπίληπτες.
Και αν κάποιος δεν προνοεί για τους δικούς του και μάλιστα για τους οικείους του, έχει αρνηθεί την πίστη και είναι χειρότερος από άπιστο.
Ως χήρα ας καταγράφεται στον κατάλογο εκείνη που δεν είναι κάτω των εξήντα ετών, ενός άντρα γυναίκα,
όταν τα καλά έργα της μαρτυρούνται, αν ανάθρεψε παιδιά, αν φιλοξένησε, αν ένιψε πόδια αγίων, αν βοήθησε θλιμμένους, αν επιδίωξε κάθε έργο αγαθό.

Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Εβραίους, Ι'(10) 32-38

᾿Αναμιμνήσκεσθε δὲ τὰς πρότερον ἡμέρας, ἐν αἷς φωτισθέντες πολλὴν ἄθλησιν ὑπεμείνατε παθημάτων,
τοῦτο μὲν ὀνειδισμοῖς τε καὶ θλίψεσι θεατριζόμενοι, τοῦτο δὲ κοινωνοὶ τῶν οὕτως ἀναστρεφομένων γενηθέντες.
καὶ γὰρ τοῖς δεσμοῖς μου συνεπαθήσατε καὶ τὴν ἁρπαγὴν τῶν ὑπαρχόντων ὑμῶν μετὰ χαρᾶς προσεδέξασθε, γινώσκοντες ἔχειν ἐν ἑαυτοῖς κρείττονα ὕπαρξιν ἐν οὐρανοῖς καὶ μένουσαν.
Μὴ ἀποβάλητε οὖν τὴν παρρησίαν ὑμῶν, ἥτις ἔχει μισθαποδοσίαν μεγάλην.
ὑπομονῆς γὰρ ἔχετε χρείαν, ἵνα τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ ποιήσαντες κομίσησθε τὴν ἐπαγγελίαν.
ἔτι γὰρ μικρὸν ὅσον ὅσον, ὁ ἐρχόμενος ἥξει καὶ οὐ χρονιεῖ.
ὁ δὲ δίκαιος ἐκ πίστεως ζήσεται· καὶ ἐὰν ὑποστείληται, οὐκ εὐδοκεῖ ἡ ψυχή μου ἐν αὐτῷ.

Νεοελληνική Απόδοση

Προτροπή και προειδοποίηση

Και να θυμάστε τις προηγούμενες ημέρες, κατά τις οποίες, αφού φωτιστήκατε, υπομείνατε πολλή άθληση παθημάτων.
Αφενός άλλοτε με ονειδισμούς και με θλίψεις σάς έκαναν θέατρο, αφετέρου άλλοτε γίνατε συμμέτοχοι με αυτούς που τους συμπεριφέρονταν έτσι.
Και πράγματι, με τους φυλακισμένους συμπάσχατε και την αρπαγή των υπαρχόντων σας τη δεχτήκατε με χαρά, γνωρίζοντας ότι έχετε για τους εαυτούς σας καλύτερη περιουσία και μόνιμη.
Να μην αποβάλετε λοιπόν την παρρησία σας, που έχει μεγάλη μισθαποδοσία.
Γιατί έχετε ανάγκη από υπομονή, για να κάνετε το θέλημα του Θεού και να λάβετε ό,τι υποσχέθηκε.
Γιατί ακόμα πολύ λίγος χρόνος μένει. Ο ερχόμενος θα έρθει και δε θα χρονίσει.
Ο δίκαιός μου, όμως, θα ζήσει από την πίστη, και αν υποχωρήσει, δεν ευαρεστείται η ψυχή μου σ’ αυτόν.