Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Εφεσίους, Α'(1) 1-9

Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Εφεσίους, Α'(1) 1-9

Παῦλος, ἀπόστολος ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ διὰ θελήματος Θεοῦ, τοῖς ἁγίοις τοῖς οὖσιν ἐν ᾿Εφέσῳ καὶ πιστοῖς ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ·

χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ Κυρίου ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ.

Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, ὁ εὐλογήσας ἡμᾶς ἐν πάσῃ εὐλογίᾳ πνευματικῇ ἐν τοῖς ἐπουρανίοις ἐν Χριστῷ,
καθὼς καὶ ἐξελέξατο ἡμᾶς ἐν αὐτῷ πρὸ καταβολῆς κόσμου εἶναι ἡμᾶς ἁγίους καὶ ἀμώμους κατενώπιον αὐτοῦ, ἐν ἀγάπῃ
προορίσας ἡμᾶς εἰς υἱοθεσίαν διὰ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ εἰς αὐτόν, κατὰ τὴν εὐδοκίαν τοῦ θελήματος αὐτοῦ,
εἰς ἔπαινον δόξης τῆς χάριτος αὐτοῦ, ἐν ᾗ ἐχαρίτωσεν ἡμᾶς ἐν τῷ ἠγαπημένῳ,
ἐν ᾧ ἔχομεν τὴν ἀπολύτρωσιν διὰ τοῦ αἵματος αὐτοῦ, τὴν ἄφεσιν τῶν παραπτωμάτων, κατὰ τὸν πλοῦτον τῆς χάριτος αὐτοῦ,
ἧς ἐπερίσσευσεν εἰς ἡμᾶς ἐν πάσῃ σοφίᾳ καὶ φρονήσει,
γνωρίσας ἡμῖν τὸ μυστήριον τοῦ θελήματος αὐτοῦ κατὰ τὴν εὐδοκίαν αὐτοῦ, ἣν προέθετο ἐν αὐτῷ.

Νεοελληνική Απόδοση

Χαιρετισμός

Παύλος, απόστολος του Χριστού Ιησού με το θέλημα του Θεού, προς τους αγίους που είναι στην Έφεσο και πιστούς στο Χριστό Ιησού.
Χάρη σ’ εσάς και ειρήνη από το Θεό Πατέρα μας και τον Κύριο Ιησού Χριστό.

Δοξολογία

Ευλογητός ας είναι ο Θεός και Πατέρας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο οποίος μας ευλόγησε με κάθε ευλογία πνευματική στα επουράνια με το Χριστό,
καθώς μας εξέλεξε μέσω αυτού πριν από τη δημιουργία του κόσμου, για να είμαστε άγιοι και άμωμοι μπροστά του με αγάπη,
και μας προόρισε για υιοθεσία μέσω του Ιησού Χριστού για τον εαυτό του, σύμφωνα με την ευαρέσκεια του θελήματός του,
προς έπαινο της ένδοξης χάρης του που μας χορήγησε άφθονα με τον Αγαπημένο.
Μέσω αυτού έχουμε την απολύτρωση διαμέσου του αίματός του, την άφεση των παραπτωμάτων, κατά τον πλούτο της χάρης του
που περίσσεψε σ’ εμάς με κάθε σοφία και φρόνηση.
Και μας γνώρισε το μυστήριο του θελήματός του σύμφωνα με την ευαρέσκειά του που προαποφάσισε μέσα του.

Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Εβραίους, Θ'(9) 11-14

Χριστὸς δὲ παραγενόμενος ἀρχιερεὺς τῶν μελλόντων ἀγαθῶν διὰ τῆς μείζονος καὶ τελειοτέρας σκηνῆς, οὐ χειροποιήτου, τοῦτ’ ἔστιν οὐ ταύτης τῆς κτίσεως,
οὐδὲ δι’ αἵματος τράγων καὶ μόσχων, διὰ δὲ τοῦ ἰδίου αἵματος εἰσῆλθεν ἐφάπαξ εἰς τὰ ῞Αγια, αἰωνίαν λύτρωσιν εὑράμενος.
εἰ γὰρ τὸ αἷμα ταύρων καὶ τράγων καὶ σποδὸς δαμάλεως ραντίζουσα τοὺς κεκοινωμένους ἁγιάζει πρὸς τὴν τῆς σαρκὸς καθαρότητα,
πόσῳ μᾶλλον τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ, ὃς διὰ Πνεύματος αἰωνίου ἑαυτὸν προσήνεγκεν ἄμωμον τῷ Θεῷ, καθαριεῖ τὴν συνείδησιν ὑμῶν ἀπὸ νεκρῶν ἔργων εἰς τὸ λατρεύειν Θεῷ ζῶντι;

Νεοελληνική Απόδοση

Η γήινη και η ουράνια Σκηνή του Μαρτυρίου

Ο Χριστός, όμως, όταν παρουσιάστηκε ως Αρχιερέας των αγαθών που ήρθαν, διαμέσου της μεγαλύτερης και τελειότερης Σκηνής που δεν είναι χειροποίητη, τουτέστι όχι αυτής της κτίσης,
ούτε διαμέσου του αίματος τράγων και μόσχων, αλλά διαμέσου του δικού Του αίματος, εισήλθε μια φορά για πάντα στα Άγια των Αγίων και βρήκε για μας αιώνια λύτρωση.
Γιατί αν το αίμα τράγων και ταύρων και στάχτη από δαμάλι αγιάζει, όταν ραντίζει αυτούς που είναι εθιμοτυπικά ακάθαρτοι ως προς την εθιμοτυπική καθαρότητα της σάρκας,
πόσο μάλλον το αίμα του Χριστού, ο οποίος μέσω του αιώνιου Πνεύματος πρόσφερε τον εαυτό του άμωμο στο Θεό, θα καθαρίσει τη συνείδησή μας από νεκρά έργα, για να λατρεύουμε το ζωντανό Θεό.