Επιστολή Ιωάννη Α’, Α'(1) 8-10

Επιστολή Ιωάννη Α’, Α'(1) 8-10

ἐὰν εἴπωμεν ὅτι ἁμαρτίαν οὐκ ἔχομεν, ἑαυτοὺς πλανῶμεν καὶ ἡ ἀλήθεια οὐκ ἔστιν ἐν ἡμῖν.

ἐὰν ὁμολογῶμεν τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν, πιστός ἐστι καὶ δίκαιος, ἵνα ἀφῇ ἡμῖν τὰς ἁμαρτίας καὶ καθαρίσῃ ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἀδικίας.
ἐὰν εἴπωμεν ὅτι οὐχ ἡμαρτήκαμεν, ψεύστην ποιοῦμεν αὐτόν, καὶ ὁ λόγος αὐτοῦ οὐκ ἔστιν ἐν ἡμῖν.

Νεοελληνική Απόδοση

Ο Θεός είναι φως

Αν πούμε ότι δεν έχουμε αμαρτία, πλανούμε τους εαυτούς μας και η αλήθεια δεν είναι μέσα μας.
Αν ομολογούμε τις αμαρτίες μας, είναι πιστός και δίκαιος, για να αφήσει σ’ εμάς τις αμαρτίες και να μας καθαρίσει από κάθε αδικία.
Αν πούμε ότι δεν έχουμε αμαρτήσει, ψεύτη τον κάνουμε και ο λόγος του δεν είναι μέσα μας.

Επιστολή Ιωάννη Α’, Β'(2) 1-6

Τεκνία μου, ταῦτα γράφω ὑμῖν ἵνα μὴ ἁμάρτητε· καὶ ἐάν τις ἁμάρτῃ, παράκλητον ἔχομεν πρὸς τὸν πατέρα, ᾿Ιησοῦν Χριστὸν δίκαιον·
καὶ αὐτὸς ἱλασμός ἐστι περὶ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν, οὐ περὶ τῶν ἡμετέρων δὲ μόνον, ἀλλὰ καὶ περὶ ὅλου τοῦ κόσμου.
Καὶ ἐν τούτῳ γινώσκομεν ὅτι ἐγνώκαμεν αὐτόν, ἐὰν τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ τηρῶμεν.
ὁ λέγων, ἔγνωκα αὐτόν, καὶ τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ μὴ τηρῶν, ψεύστης ἐστί, καὶ ἐν τούτῳ ἡ ἀλήθεια οὐκ ἔστιν·
ὃς δ᾿ ἂν τηρῇ αὐτοῦ τὸν λόγον, ἀληθῶς ἐν τούτῳ ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ τετελείωται. ἐν τούτῳ γινώσκομεν ὅτι ἐν αὐτῷ ἐσμεν.
ὁ λέγων ἐν αὐτῷ μένειν ὀφείλει, καθὼς ἐκεῖνος περιεπάτησε, καὶ αὐτὸς οὕτω περιπατεῖν.

Νεοελληνική Απόδοση

Ο Χριστός είναι Παράκλητος

Παιδάκια μου, αυτά σας τα γράφω για να μην αμαρτήσετε. Και αν κάποιος αμαρτήσει, έχουμε Παράκλητο προς τον Πατέρα, τον Ιησού Χριστό το δίκαιο.
Και αυτός είναι ιλασμός για τις αμαρτίες μας, και όχι μόνο για τις δικές μας, αλλά και για όλου του κόσμου.
Και με αυτό γνωρίζουμε ότι τον έχουμε γνωρίσει: Αν τις εντολές του τις τηρούμε.
Όποιος λέει: «Τον έχω γνωρίσει», αλλά τις εντολές του δεν τις τηρεί, ψεύτης είναι, και μέσα σ’ αυτόν δεν υπάρχει η αλήθεια.
Σε όποιον όμως τηρεί το λόγο του, η αγάπη του Θεού έχει τελειοποιηθεί αληθινά μέσα σ’ αυτόν. Με αυτό γνωρίζουμε ότι είμαστε μέσα του:
Εκείνος που λέει πως μένει μέσα του οφείλει καθώς εκείνος περπάτησε έτσι και αυτός να περπατά.

Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Τιμόθεο Β’, Β'(2) 1-10

Σὺ οὖν, τέκνον μου, ἐνδυναμοῦ ἐν τῇ χάριτι τῇ ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ,
καὶ ἃ ἤκουσας παρ’ ἐμοῦ διὰ πολλῶν μαρτύρων, ταῦτα παράθου πιστοῖς ἀνθρώποις, οἵτινες ἱκανοὶ ἔσονται καὶ ἑτέρους διδάξαι.
σὺ οὖν κακοπάθησον ὡς καλὸς στρατιώτης ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ.
οὐδεὶς στρατευόμενος ἐμπλέκεται ταῖς τοῦ βίου πραγματείαις, ἵνα τῷ στρατολογήσαντι ἀρέσῃ.
ἐὰν δὲ καὶ ἀθλῇ τις, οὐ στεφανοῦται, ἐὰν μὴ νομίμως ἀθλήσῃ.
τὸν κοπιῶντα γεωργὸν δεῖ πρῶτον τῶν καρπῶν μεταλαμβάνειν.
νόει ἃ λέγω· δῴη γάρ σοι ὁ Κύριος σύνεσιν ἐν πᾶσι.
Μνημόνευε ᾿Ιησοῦν Χριστὸν ἐγηγερμένον ἐκ νεκρῶν, ἐκ σπέρματος Δαυΐδ, κατὰ τὸ εὐαγγέλιόν μου,
ἐν ᾧ κακοπαθῶ μέχρι δεσμῶν ὡς κακοῦργος· ἀλλ’ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ οὐ δέδεται.
διὰ τοῦτο πάντα ὑπομένω διὰ τοὺς ἐκλεκτούς, ἵνα καὶ αὐτοὶ σωτηρίας τύχωσι τῆς ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ μετὰ δόξης αἰωνίου.

Νεοελληνική Απόδοση

Ο καλός στρατιώτης του Ιησού Χριστού

Εσύ, λοιπόν, τέκνο μου, να ενδυναμώνεσαι στη χάρη που είναι στο Χριστό Ιησού,
και αυτά που άκουσες από εμένα μέσω πολλών μαρτύρων, αυτά παράθεσε σε πιστούς ανθρώπους, οι οποίοι να είναι ικανοί και άλλους να διδάξουν.
Συγκακοπάθησε σαν καλός στρατιώτης του Χριστού Ιησού.
Κανείς στρατευόμενος δεν εμπλέκεται στις βιοτικές απασχολήσεις, για να αρέσει σ’ αυτόν που τον στρατολόγησε.
Αν επίσης και κάποιος αθλείται, δε στεφανώνεται αν δεν αγωνιστεί νόμιμα.
Ο γεωργός που κοπιάζει πρέπει πρώτα αυτός να λαβαίνει μέρος από τους καρπούς.
Κατάλαβε ό,τι λέω. Γιατί θα σου δώσει ο Κύριος σύνεση σε όλα.
Να θυμάσαι τον Ιησού Χριστό, που έχει εγερθεί από τους νεκρούς, που είναι από το σπέρμα του Δαβίδ, σύμφωνα με το ευαγγέλιό μου,
για το οποίο κακοπαθώ μέχρι τα δεσμά σαν κακούργος, αλλά ο λόγος του Θεού δεν έχει δεθεί.
Γι’ αυτό όλα τα υπομένω για τους εκλεκτούς, για να πετύχουν και αυτοί τη σωτηρία που υπάρχει στο Χριστό Ιησού μαζί με δόξα αιώνια.