Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Θεσσαλονικείς Β’, Γ'(3) 6-18

Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Θεσσαλονικείς Β’, Γ'(3) 6-18

Παραγγέλλομεν δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, ἐν ὀνόματι τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, στέλλεσθαι ὑμᾶς ἀπὸ παντὸς ἀδελφοῦ ἀτάκτως

περιπατοῦντος καὶ μὴ κατὰ τὴν παράδοσιν ἣν παρέλαβον παρ’ ἡμῶν.
αὐτοὶ γὰρ οἴδατε πῶς δεῖ μιμεῖσθαι ἡμᾶς, ὅτι οὐκ ἠτακτήσαμεν ἐν ὑμῖν,
οὐδὲ δωρεὰν ἄρτον ἐφάγομεν παρά τινος, ἀλλ’ ἐν κόπῳ καὶ μόχθῳ, νύκτα καὶ ἡμέραν ἐργαζόμενοι, πρὸς τὸ μὴ ἐπιβαρῆσαί τινα ὑμῶν·
οὐχ ὅτι οὐκ ἔχομεν ἐξουσίαν, ἀλλ’ ἵνα ἑαυτοὺς τύπον δῶμεν ὑμῖν εἰς τὸ μιμεῖσθαι ἡμᾶς.
καὶ γὰρ ὅτε ἦμεν πρὸς ὑμᾶς, τοῦτο παρηγγέλλομεν ὑμῖν, ὅτι εἴ τις οὐ θέλει ἐργάζεσθαι, μηδὲ ἐσθιέτω.
ἀκούομεν γάρ τινας περιπατοῦντας ἐν ὑμῖν ἀτάκτως, μηδὲν ἐργαζομένους, ἀλλὰ περιεργαζομένους·
τοῖς δὲ τοιούτοις παραγγέλλομεν καὶ παρακαλοῦμεν διὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, ἵνα μετὰ ἡσυχίας ἐργαζόμενοι τὸν ἑαυτῶν ἄρτον ἐσθίωσιν.
῾Υμεῖς δέ, ἀδελφοί, μὴ ἐκκακήσητε καλοποιοῦντες.
εἰ δέ τις οὐχ ὑπακούει τῷ λόγῳ ἡμῶν διὰ τῆς ἐπιστολῆς, τοῦτον σημειοῦσθε, καὶ μὴ συναναμίγνυσθε αὐτῷ, ἵνα ἐντραπῇ·
καὶ μὴ ὡς ἐχθρὸν ἡγεῖσθε, ἀλλὰ νουθετεῖτε ὡς ἀδελφόν.

Αὐτὸς δὲ ὁ Κύριος τῆς εἰρήνης δῴη ὑμῖν τὴν εἰρήνην διὰ παντὸς ἐν παντὶ τρόπῳ. ῾Ο Κύριος μετὰ πάντων ὑμῶν.
῾Ο ἀσπασμός τῇ ἐμῇ χειρὶ Παύλου, ὅ ἐστι σημεῖον ἐν πάσῃ ἐπιστολῇ· οὕτω γράφω.
῾Η χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ μετὰ πάντων ὑμῶν· ἀμήν.

Νεοελληνική Απόδοση

Προειδοποίηση στους οκνηρούς

Σας παραγγέλλουμε λοιπόν, αδελφοί, στο όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, να απομακρύνεστε από κάθε αδελφό που περπατά άτακτα και όχι κατά την παράδοση που οι πιστοί παράλαβαν από εμάς.
Γιατί εσείς οι ίδιοι ξέρετε πώς πρέπει να μας μιμείστε, επειδή δεν είχαμε άτακτη συμπεριφορά μεταξύ σας
ούτε φάγαμε άρτο δωρεάν από κανέναν, αλλά με κόπο και μόχθο νύχτα και ημέρα εργαζόμασταν, για να μην επιβαρύνουμε κανέναν από εσάς.
Όχι ότι δεν έχουμε εξουσία, αλλά κάναμε έτσι για να σας δώσουμε πρότυπο τους εαυτούς μας, ώστε να μας μιμείστε.
Και μάλιστα, όταν ήμασταν κοντά σας, αυτό σας παραγγέλλαμε: ότι αν κάποιος δε θέλει να εργάζεται, μήτε να τρώει.
Γιατί ακούμε πως μερικοί περπατούν μεταξύ σας άτακτα, δεν εργάζονται καθόλου, αλλά περιεργάζονται τους άλλους.
Σε τέτοιους ανθρώπους, λοιπόν, παραγγέλλουμε και προτρέπουμε, ενώ βρισκόμαστε σε κοινωνία με τον Κύριο Ιησού Χριστό, να εργάζονται με ησυχία και να τρώνε το δικό τους άρτο.
Εσείς όμως, αδελφοί, μην κουράζεστε να κάνετε το καλό.
Και αν κάποιος δεν υπακούει στο λόγο μας με την επιστολή, αυτόν να τον σημειώνετε και να μην τον συναναστρέφεστε, για να ντραπεί.
Όμως να μην τον θεωρείτε ως εχθρό, αλλά να τον νουθετείτε ως αδελφό.

Ευλογία

Και αυτός ο Κύριος της ειρήνης είθε να σας δώσει την ειρήνη διαπαντός με κάθε τρόπο. Ο Κύριος ας είναι μαζί με όλους σας.
Ο χαιρετισμός γράφεται με το δικό μου χέρι, του Παύλου, που είναι σημάδι σε κάθε επιστολή. έτσι γράφω.
Η χάρη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού ας είναι μαζί με όλους σας.

Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Ρωμαίους, ΙΑ'(11) 2-12

Οὐκ ἀπώσατο ὁ Θεὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ ὃν προέγνω. ἢ οὐκ οἴδατε ἐν ᾿Ηλίᾳ τί λέγει ἡ γραφή, ὡς ἐντυγχάνει τῷ Θεῷ κατὰ τοῦ ᾿Ισραὴλ λέγων;
Κύριε, τοὺς προφήτας σου ἀπέκτειναν καὶ τὰ θυσιαστήριά σου κατέσκαψαν, κἀγὼ ὑπελείφθην μόνος, καὶ ζητοῦσι τὴν ψυχήν μου.
ἀλλὰ τί λέγει αὐτῷ ὁ χρηματισμός; κατέλιπον ἐμαυτῷ ἑπτακισχιλίους ἄνδρας, οἵτινες οὐκ ἔκαμψαν γόνυ τῷ Βάαλ.
οὕτως οὖν καὶ ἐν τῷ νῦν καιρῷ λεῖμμα κατ᾿ ἐκλογὴν χάριτος γέγονεν.
εἰ δὲ χάριτι, οὐκέτι ἐξ ἔργων· ἐπεὶ ἡ χάρις οὐκέτι γίνεται χάρις. εἰ δὲ ἐξ ἔργων, οὐκέτι ἐστὶ χάρις· ἐπεὶ τὸ ἔργον οὐκέτι ἐστὶν ἔργον.
Τί οὖν; ὃ ἐπιζητεῖ ᾿Ισραήλ, τοῦτο οὐκ ἐπέτυχεν, ἡ δὲ ἐκλογὴ ἐπέτυχεν· οἱ δὲ λοιποὶ ἐπωρώθησαν,
καθὼς γέγραπται· ἔδωκεν αὐτοῖς ὁ Θεὸς πνεῦμα κατανύξεως, ὀφθαλμοὺς τοῦ μὴ βλέπειν καὶ ὦτα τοῦ μὴ ἀκούειν, ἕως τῆς σήμερον ἡμέρας.
καὶ Δαυῒδ λέγει· γενηθήτω ἡ τράπεζα αὐτῶν εἰς παγίδα καὶ εἰς θήραν καὶ εἰς σκάνδαλον καὶ εἰς ἀνταπόδομα αὐτοῖς·
σκοτισθήτωσαν οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτῶν τοῦ μὴ βλέπειν, καὶ τὸν νῶτον αὐτῶν διὰ παντὸς σύγκαμψον.

Λέγω οὖν, μὴ ἔπταισαν ἵνα πέσωσι; μὴ γένοιτο· ἀλλὰ τῷ αὐτῶν παραπτώματι ἡ σωτηρία τοῖς ἔθνεσιν, εἰς τὸ παραζηλῶσαι αὐτούς.
εἰ δὲ τὸ παράπτωμα αὐτῶν πλοῦτος κόσμου καὶ τὸ ἥττημα αὐτῶν πλοῦτος ἐθνῶν, πόσῳ μᾶλλον τὸ πλήρωμα αὐτῶν;

Νεοελληνική Απόδοση

Το υπόλειμμα του Ισραήλ

Δεν απώθησε ο Θεός το λαό του που προγνώρισε. Ή δεν ξέρετε τι λέει η Γραφή στο μέρος που αναφέρει για τον Ηλία, πώς αναφέρεται στο Θεό κατά του Ισραήλ;
«Κύριε, τους προφήτες σου σκότωσαν, τα θυσιαστήριά σου κατάστρεψαν εντελώς, κι εγώ μόνος απόμεινα και ζητούν τη ζωή μου».
Αλλά τι λέει σ’ αυτόν ο χρησμός; Άφησα για τον εαυτό μου εφτά χιλιάδες άντρες, που δε γονάτισαν στην εικόνα του Βάαλ.
Έτσι, λοιπόν, και στο σημερινό καιρό έχει υπάρξει υπόλειμμα σύμφωνα με την εκλογή της χάρης.
Αν όμως είναι με χάρη, δε είναι πια από έργα, αλλιώς η χάρη δεν είναι πια χάρη.
Τι θα πούμε λοιπόν; Ό,τι επιζητεί ο Ισραήλ, αυτό δεν πέτυχε, οι εκλεγμένοι όμως το πέτυχαν. Και οι λοιποί πωρώθηκαν,
καθώς είναι γραμμένο: Τους έδωσε ο θεός πνεύμα νάρκωσης, μάτια να μη βλέπουν και αυτιά να μην ακούν ως τη σημερινή ημέρα.
Και ο Δαβίδ λέει: Ας γίνει το τραπέζι τους παγίδα και ενέδρα, και σκάνδαλο και ανταπόδοσή τους.
Ας σκοτιστούν τα μάτια τους, για να μη βλέπουν, και κύρτωσε τα νώτα τους για πάντα.

Η σωτηρία των εθνών

Λέω, λοιπόν, μήπως σκόνταψαν, για να πέσουν; Είθε να μη γίνει! Αλλά με το παράπτωμά τους η σωτηρία ήρθε στα έθνη, για να τους παρακινήσει σε ζηλοτυπία.
Και αν το παράπτωμά τους είναι πλούτος για τον κόσμο και η ήττα τους είναι πλούτος για τα έθνη, πόσο μάλλον η πλήρης προσέλευσή τους!