Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Γαλάτες, Γ'(3) 8-12

Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Γαλάτες, Γ'(3) 8-12

Προϊδοῦσα δὲ ἡ γραφὴ ὅτι ἐκ πίστεως δικαιοῖ τὰ ἔθνη ὁ Θεός, προευηγγελίσατο τῷ ᾿Αβραὰμ ὅτι ἐνευλογηθήσονται ἐν σοὶ πάντα τὰ

ἔθνη.
ὥστε οἱ ἐκ πίστεως εὐλογοῦνται σὺν τῷ πιστῷ ᾿Αβραάμ.
῞Οσοι γὰρ ἐξ ἔργων νόμου εἰσίν, ὑπὸ κατάραν εἰσί· γέγραπται γάρ· ἐπικατάρατος πᾶς ὃς οὐκ ἐμμένει ἐν πᾶσι τοῖς γεγραμμένοις ἐν τῷ βιβλίῳ τοῦ νόμου τοῦ ποιῆσαι αὐτά·
ὅτι δὲ ἐν νόμῳ οὐδεὶς δικαιοῦται παρὰ τῷ Θεῷ, δῆλον· ὅτι ὁ δίκαιος ἐκ πίστεως ζήσεται.
ὁ δὲ νόμος οὐκ ἔστιν ἐκ πίστεως, ἀλλ’ ὁ ποιήσας αὐτὰ ἄνθρωπος ζήσεται ἐν αὐτοῖς.

Νεοελληνική Απόδοση

Νόμος ή πίστη;

Και επειδή προείδε η Γραφή ότι από την πίστη δικαιώνει τα έθνη ο Θεός, προανάγγειλε την καλή αγγελία στον Αβραάμ: Θα ευλογηθούν σ’ εσένα όλα τα έθνη.
Ώστε οι άνθρωποι της πίστης ευλογούνται μαζί με τον πιστό Αβραάμ.
Γιατί όσοι εξαρτώνται από τα έργα του νόμου είναι κάτω από κατάρα. Επειδή είναι γραμμένο: Καταραμένος είναι καθένας που δε μένει σταθερός σε όλα όσα είναι γραμμένα μέσα στο βιβλίο του νόμου, για να κάνει αυτά.
Αλλά ότι με το νόμο κανείς δε δικαιώνεται μπροστά στο Θεό είναι φανερό, γιατί ο δίκαιος θα ζήσει από την πίστη.
Επιπλέον, ο νόμος δεν εξαρτάται από την πίστη, αλλά εκείνος που έκανε αυτά θα ζήσει μέσω αυτών.

Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Εφεσίους, ΣΤ'(6) 10-17

Τὸ λοιπόν, ἀδελφοί μου, ἐνδυναμοῦσθε ἐν Κυρίῳ καὶ ἐν τῷ κράτει τῆς ἰσχύος αὐτοῦ.
ἐνδύσασθε τὴν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸ δύνασθαι ὑμᾶς στῆναι πρὸς τὰς μεθοδείας τοῦ διαβόλου·
ὅτι οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, πρὸς τὰ πνευματικὰ τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις.
διὰ τοῦτο ἀναλάβετε τὴν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ, ἵνα δυνηθῆτε ἀντιστῆναι ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ πονηρᾷ καὶ ἅπαντα κατεργασάμενοι στῆναι.
στῆτε οὖν περιζωσάμενοι τὴν ὀσφὺν ὑμῶν ἐν ἀληθείᾳ, καὶ ἐνδυσάμενοι τὸν θώρακα τῆς δικαιοσύνης,
καὶ ὑποδησάμενοι τοὺς πόδας ἐν ἑτοιμασίᾳ τοῦ εὐαγγελίου τῆς εἰρήνης,
ἐπὶ πᾶσιν ἀναλαβόντες τὸν θυρεὸν τῆς πίστεως, ἐν ᾧ δυνήσεσθε πάντα τὰ βέλη τοῦ πονηροῦ τὰ πεπυρωμένα σβέσαι·
καὶ τὴν περικεφαλαίαν τοῦ σωτηρίου δέξασθε, καὶ τὴν μάχαιραν τοῦ Πνεύματος, ὅ ἐστι ρῆμα Θεοῦ,

Νεοελληνική Απόδοση

Η πανοπλία του χριστιανού

Τέλος, να ενδυναμώνεστε με τον Κύριο και με την ισχυρή δύναμή του.
Ντυθείτε την πανοπλία του Θεού, για να δύναστε να σταθείτε ενάντια στα τεχνάσματα του διαβόλου.
Γιατί δεν είναι η πάλη μας με αίμα και σάρκα, αλλά με τις αρχές, με τις εξουσίες, με τους κοσμοκράτορες του σκότους τούτου, με τα πνευματικά κακά όντα στα επουράνια.
Γι’ αυτό, λάβετε πάνω σας την πανοπλία του Θεού, για να δυνηθείτε να αντισταθείτε κατά την ημέρα την κακή και, αφού τα εκτελέσετε όλα, να μείνετε σταθεροί.
Σταθείτε, λοιπόν, αφού ζωστείτε γύρω από τη μέση σας με την αλήθεια και αφού ντυθείτε το θώρακα της δικαιοσύνης.
Και να φορέσετε σαν υποδήματα στα πόδια την ετοιμασία για το ευαγγέλιο της ειρήνης.
Πάνω απ’ όλα λάβετε μαζί σας την ασπίδα της πίστης, με την οποία θα δυνηθείτε να σβήσετε όλα τα βέλη του Πονηρού τα φλογισμένα.
Και δεχτείτε την περικεφαλαία της σωτηρίας και τη μάχαιρα του Πνεύματος, που είναι ο λόγος του Θεού.