Επιστολή Ιωάννη Α’, Γ'(3) 21-24

Επιστολή Ιωάννη Α’, Γ'(3) 21-24

ἀγαπητοί, ἐὰν ἡ καρδία ἡμῶν μὴ καταγινώσκῃ ἡμῶν παρρησίαν ἔχομεν πρὸς τὸν Θεόν,

καὶ ὃ ἐὰν αἰτῶμεν λαμβάνομεν παρ᾿ αὐτοῦ ὅτι τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ τηροῦμεν καὶ τὰ ἀρεστὰ ἐνώπιον αὐτοῦ ποιοῦμεν.
καὶ αὕτη ἐστὶν ἡ ἐντολὴ αὐτοῦ, ἵνα πιστεύσωμεν τῷ ὀνόματι τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ καὶ ἀγαπῶμεν ἀλλήλους καθὼς ἔδωκεν ἐντολήν.
καὶ ὁ τηρῶν τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ ἐν αὐτῷ μένει καὶ αὐτὸς ἐν αὐτῷ. καὶ ἐν τούτῳ γινώσκομεν ὅτι μένει ἐν ἡμῖν, ἐκ τοῦ Πνεύματος οὗ ἡμῖν ἔδωκεν.

Νεοελληνική Απόδοση

Αδελφική αγάπη και εμπιστοσύνη στο Θεό

Αγαπητοί, αν η καρδιά μας δε μας κατηγορεί, έχουμε παρρησία προς το Θεό
και ό,τι ζητούμε το λαβαίνουμε από αυτόν, επειδή τις εντολές του τις τηρούμε και τα αρεστά κάνουμε μπροστά του.
Και αυτή είναι η εντολή του: Να πιστέψουμε στο όνομα του Υιού του Ιησού Χριστού και να αγαπούμε ο ένας τον άλλο καθώς μας έδωσε εντολή.
Και όποιος τηρεί τις εντολές του μένει μέσα σ’ Αυτόν, και Αυτός μέσα σ’ αυτόν. Και με αυτό γνωρίζουμε ότι μένει μέσα μας: από το Πνεύμα που μας έδωσε.

Επιστολή Ιωάννη Α’, Δ'(4) 1-11

Ἀγαπητοί, μὴ παντὶ πνεύματι πιστεύετε, ἀλλὰ δοκιμάζετε τὰ πνεύματα εἰ ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστιν, ὅτι πολλοὶ ψευδοπροφῆται ἐξεληλύθασιν εἰς τὸν κόσμον.
ἐν τούτῳ γινώσκετε τὸ πνεῦμα τοῦ Θεοῦ· πᾶν πνεῦμα ὃ ὁμολογεῖ ᾿Ιησοῦν Χριστὸν ἐν σαρκὶ ἐληλυθότα, ἐκ τοῦ Θεοῦ ἔστι·
καὶ πᾶν πνεῦμα ὃ μὴ ὁμολογεῖ τὸν ᾿Ιησοῦν Χριστὸν ἐν σαρκὶ ἐληλυθότα, ἐκ τοῦ Θεοῦ οὐκ ἔστι· καὶ τοῦτό ἐστι τὸ τοῦ ἀντιχρίστου ὃ ἀκηκόατε ὅτι ἔρχεται, καὶ νῦν ἐν τῷ κόσμῳ ἐστὶν ἤδη.
῾Υμεῖς ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστε, τεκνία, καὶ νενικήκατε αὐτούς, ὅτι μείζων ἐστὶν ὁ ἐν ὑμῖν ἢ ὁ ἐν τῷ κόσμῳ.
αὐτοὶ ἐκ τοῦ κόσμου εἰσί· διὰ τοῦτο ἐκ τοῦ κόσμου λαλοῦσι καὶ ὁ κόσμος αὐτῶν ἀκούει.
ἡμεῖς ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐσμεν· ὁ γινώσκων τὸν Θεὸν ἀκούει ἡμῶν. ὃς οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ Θεοῦ οὐκ ἀκούει ἡμῶν. ἐκ τούτου γινώσκομεν τὸ πνεῦμα τῆς ἀληθείας καὶ τὸ πνεῦμα τῆς πλάνης.

᾿Αγαπητοί, ἀγαπῶμεν ἀλλήλους, ὅτι ἡ ἀγάπη ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστι, καὶ πᾶς ὁ ἀγαπῶν ἐκ τοῦ Θεοῦ γεγέννηται καὶ γινώσκει τὸν Θεόν.
ὁ μὴ ἀγαπῶν οὐκ ἔγνω τὸν Θεόν, ὅτι ὁ Θεὸς ἀγάπη ἐστίν.
ἐν τούτῳ ἐφανερώθη ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἐν ἡμῖν, ὅτι τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἀπέσταλκεν ὁ Θεὸς εἰς τὸν κόσμον ἵνα ζήσωμεν δι᾿ αὐτοῦ.
ἐν τούτῳ ἐστὶν ἡ ἀγάπη, οὐχ ὅτι ἡμεῖς ἠγαπήσαμεν τὸν Θεόν, ἀλλ᾿ ὅτι αὐτὸς ἠγάπησεν ἡμᾶς καὶ ἀπέστειλε τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἱλασμὸν περὶ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν.
᾿Αγαπητοί, εἰ οὕτως ὁ Θεὸς ἠγάπησεν ἡμᾶς, καὶ ἡμεῖς ὀφείλομεν ἀλλήλους ἀγαπᾶν.

Νεοελληνική Απόδοση

Η δοκιμή των πνευμάτων

Αγαπητοί, μην πιστεύετε σε κάθε πνεύμα, αλλά δοκιμάζετε τα πνεύματα αν είναι από το Θεό, γιατί πολλοί ψευδοπροφήτες έχουν εξέλθει στον κόσμο.
Με αυτό γνωρίζετε το Πνεύμα του Θεού: Κάθε πνεύμα που ομολογεί ότι ο Ιησούς Χριστός έχει έρθει μέσα σε σάρκα είναι από το Θεό.
Και κάθε πνεύμα που δεν ομολογεί τον Ιησού δεν είναι από το Θεό. Και αυτό είναι το πνεύμα του Αντίχριστου, που έχετε ακούσει ότι έρχεται, και τώρα είναι ήδη μέσα στον κόσμο.
Εσείς, παιδάκια μου, είστε από το Θεό, και τους έχετε νικήσει, γιατί Αυτός που είναι μέσα σας είναι μεγαλύτερος από αυτόν που είναι μέσα στον κόσμο.
Αυτοί είναι από τον κόσμο, γι’ αυτό μιλούν από τον κόσμο και ο κόσμος τους ακούει.
Εμείς είμαστε από το Θεό. Όποιος γνωρίζει το Θεό μάς ακούει. Αυτός που δεν είναι από το Θεό δε μας ακούει. Από αυτό γνωρίζουμε το πνεύμα της αλήθειας και το πνεύμα της πλάνης.

Ο Θεός είναι αγάπη

Αγαπητοί, ας αγαπούμε ο ένας τον άλλο, γιατί η αγάπη είναι από το Θεό, και καθένας που αγαπά έχει γεννηθεί από το Θεό και γνωρίζει το Θεό.
Όποιος δεν αγαπά δε γνώρισε το Θεό, γιατί ο Θεός είναι αγάπη.
Με αυτό φανερώθηκε η αγάπη του Θεού σ’ εμάς: Με το ότι ο Θεός έχει αποστείλει στον κόσμο τον Υιό του το μονογενή, για να ζήσουμε μέσω αυτού.
Σ’ αυτό συνίσταται η αγάπη: Όχι στο ότι εμείς έχουμε αγαπήσει το Θεό, αλλά στο ότι αυτός μας αγάπησε και απέστειλε τον Υιό του ως ιλασμό για τις αμαρτίες μας.
Αγαπητοί, αν ο Θεός έτσι μάς αγάπησε, και εμείς οφείλουμε να αγαπούμε ο ένας τον άλλο.

Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Φιλήμονα, Α'(1) 1-25

Παῦλος, δέσμιος Χριστοῦ ᾿Ιησοῦ, καὶ Τιμόθεος ὁ ἀδελφός, Φιλήμονι τῷ ἀγαπητῷ καὶ συνεργῷ ἡμῶν
καὶ ᾿Απφίᾳ τῇ ἀγαπητῇ καὶ ᾿Αρχίππῳ τῷ συστρατιώτῃ ἡμῶν καὶ τῇ κατ’ οἶκόν σου ἐκκλησίᾳ·
χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ Κυρίου ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ.

Εὐχαριστῶ τῷ Θεῷ μου πάντοτε μνείαν σου ποιούμενος ἐπὶ τῶν προσευχῶν μου,
ἀκούων σου τὴν ἀγάπην καὶ τὴν πίστιν ἣν ἔχεις πρὸς τὸν Κύριον ᾿Ιησοῦν καὶ εἰς πάντας τοὺς ἁγίους,
ὅπως ἡ κοινωνία τῆς πίστεώς σου ἐνεργὴς γένηται ἐν ἐπιγνώσει παντὸς ἀγαθοῦ τοῦ ἐν ἡμῖν εἰς Χριστὸν ᾿Ιησοῦν.
χάριν γὰρ ἔχομεν πολλὴν καὶ παράκλησιν ἐπὶ τῇ ἀγάπῃ σου, ὅτι τὰ σπλάγχνα τῶν ἁγίων ἀναπέπαυται διὰ σοῦ, ἀδελφέ.

Διό, πολλὴν ἐν Χριστῷ παρρησίαν ἔχων ἐπιτάσσειν σοι τὸ ἀνῆκον,
διὰ τὴν ἀγάπην μᾶλλον παρακαλῶ· τοιοῦτος ὤν, ὡς Παῦλος πρεσβύτης, νυνὶ δὲ καὶ δέσμιος ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ,
παρακαλῶ σε περὶ τοῦ ἐμοῦ τέκνου, ὃν ἐγέννησα ἐν τοῖς δεσμοῖς μου, ᾿Ονήσιμον,
τὸν ποτέ σοι ἄχρηστον, νυνὶ δὲ σοὶ καὶ ἐμοὶ εὔχρηστον, ὃν ἀνέπεμψα·
σὺ δὲ αὐτόν, τοῦτ’ ἔστι τὰ ἐμὰ σπλάγχνα, προσλαβοῦ·
ὃν ἐγὼ ἐβουλόμην πρὸς ἐμαυτὸν κατέχειν, ἵνα ὑπὲρ σοῦ διακονῇ μοι ἐν τοῖς δεσμοῖς τοῦ εὐαγγελίου·
χωρὶς δὲ τῆς σῆς γνώμης οὐδὲν ἠθέλησα ποιῆσαι, ἵνα μὴ ὡς κατὰ ἀνάγκην τὸ ἀγαθόν σου ᾖ, ἀλλὰ κατὰ ἑκούσιον.
τάχα γὰρ διὰ τοῦτο ἐχωρίσθη πρὸς ὥραν, ἵνα αἰώνιον αὐτὸν ἀπέχῃς,
οὐκέτι ὡς δοῦλον, ἀλλ’ ὑπὲρ δοῦλον, ἀδελφὸν ἀγαπητόν, μάλιστα ἐμοί, πόσῳ δὲ μᾶλλον σοὶ καὶ ἐν σαρκὶ καὶ ἐν Κυρίῳ!
εἰ οὖν με ἔχεις κοινωνόν, προσλαβοῦ αὐτὸν ὡς ἐμέ.
εἰ δέ τι ἠδίκησέ σε ἢ ὀφείλει, τοῦτο ἐμοὶ ἐλλόγει·
ἐγὼ Παῦλος ἔγραψα τῇ ἐμῇ χειρί, ἐγὼ ἀποτίσω· ἵνα μὴ λέγω σοι ὅτι καὶ σεαυτόν μοι προσοφείλεις.
ναί, ἀδελφέ, ἐγώ σου ὀναίμην ἐν Κυρίῳ· ἀνάπαυσόν μου τὰ σπλάγχνα ἐν Κυρίῳ.
Πεποιθὼς τῇ ὑπακοῇ σου ἔγραψά σοι, εἰδὼς ὅτι καὶ ὑπὲρ ὃ λέγω ποιήσεις.
῞Αμα δὲ καὶ ἑτοίμαζέ μοι ξενίαν· ἐλπίζω γὰρ ὅτι διὰ τῶν προσευχῶν ὑμῶν χαρισθήσομαι ὑμῖν.

᾿Ασπάζεταί σε ᾿Επαφρᾶς ὁ συναιχμάλωτός μου ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ,
Μᾶρκος, ᾿Αρίσταρχος, Δημᾶς, Λουκᾶς, οἱ συνεργοί μου.
῾Η χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ μετὰ τοῦ πνεύματος ὑμῶν· ἀμήν

Νεοελληνική Απόδοση

Χαιρετισμός

Παύλος, δέσμιος για το Χριστό Ιησού, και ο Τιμόθεος ο αδελφός προς το Φιλήμονα τον αγαπητό και συνεργάτη μας
και προς την Απφία την αδελφή και προς τον Άρχιππο το συστρατιώτη μας και προς την κατ’ οίκο σου εκκλησία.
Χάρη σ’ εσάς και ειρήνη από το Θεό Πατέρα μας και από τον Κύριο Ιησού Χριστό.

Η αγάπη και η πίστη του Φιλήμονα

Ευχαριστώ το Θεό μου πάντοτε και σε αναφέρω στις προσευχές μου,
γιατί ακούω την αγάπη σου και την πίστη που έχεις προς τον Κύριο Ιησού και σε όλους τους αγίους,
για να γίνει η κοινωνία της πίστης σου ενεργητική μέσω της επίγνωσης κάθε αγαθού που είναι μέσα μας στο Χριστό.
Γιατί είχα πολλή χαρά και παρηγοριά για την αγάπη σου, επειδή τα σπλάχνα των αγίων έχουν αναπαυτεί μ’ εσένα, αδελφέ.

Ο Παύλος παρακαλεί για τον Ονήσιμο

Γι’ αυτό, αν και έχω πολλή παρρησία στο Χριστό, για να σε διατάζω να κάνεις το καθήκον σου,
χάρη της αγάπης μάλλον σε παρακαλώ, τέτοιος που είμαι, ως ο Παύλος, ο ηλικιωμένος, τώρα μάλιστα και δέσμιος για το Χριστό Ιησού:
σε παρακαλώ για το δικό μου τέκνο, που γέννησα στα δεσμά μου, τον Ονήσιμο,
αυτόν που κάποτε σου ήταν άχρηστος, αλλά τώρα και σ’ εσένα και σ’ εμένα είναι χρήσιμος,
τον οποίο σου έστειλα πίσω, αυτόν, τουτέστι τα δικά μου σπλάχνα.
Αυτόν εγώ ήθελα να τον έχω κοντά μου, ώστε να με διακονεί για λογαριασμό σου στα δεσμά του ευαγγελίου,
αλλά χωρίς τη δική σου γνώμη δε θέλησα να κάνω τίποτα, για να μην είναι αναγκαστική η αγαθή σου πράξη αλλά εκούσια.
Ίσως, βέβαια, γι’ αυτό χωρίστηκε προσωρινά από εσένα, για να τον έχεις πλήρως αιώνια,
όχι πια ως δούλο, αλλά περισσότερο από δούλο, ως αδελφό αγαπητό, μάλιστα για μένα και πόσο μάλλον για σένα, και στη σάρκα και στον Κύριο.
Αν λοιπόν με θεωρείς συμμέτοχο στα αισθήματα, δέξου αυτόν σαν εμένα.
Και αν σε κάτι σε αδίκησε ή σου οφείλει, αυτό σ’ εμένα καταλόγισέ το.
Εγώ ο Παύλος έγραψα με το δικό μου χέρι, εγώ θα το ξεπληρώσω – για να μη σου λέω ότι και τον εαυτό σου ακόμα μου οφείλεις.
Ναι, αδελφέ, είθε κι εγώ να είχα κάποιο όφελος από εσένα στη σχέση μου με τον Κύριο. ανάπαυσέ μου τα σπλάχνα στο Χριστό.
Επειδή είμαι πεισμένος για την υπακοή σου, σου έγραψα, ξέροντας ότι και περισσότερο από αυτά που λέω θα κάνεις.
Συγχρόνως, μάλιστα, και ετοίμαζέ μου φιλοξενία. Γιατί ελπίζω ότι μέσω των προσευχών σας θα χαριστώ σ’ εσάς.

Τελικοί Χαιρετισμοί

Σε χαιρετά ο Επαφράς, ο συναιχμάλωτός μου για το Χριστό Ιησού,
ο Μάρκος, ο Αρίσταρχος, ο Δημάς, ο Λουκάς, οι συνεργάτες μου.
Η χάρη του Κυρίου Ιησού Χριστού ας είναι μαζί με το πνεύμα σας.