Επιστολές Αποστόλου Πέτρου – Επιστολή Πέτρου Α’, Γ'(3) 10-22

Επιστολές Αποστόλου Πέτρου – Επιστολή Πέτρου Α’, Γ'(3) 10-22

ὁ γὰρ θέλων ζωὴν ἀγαπᾶν καὶ ἰδεῖν ἡμέρας ἀγαθὰς παυσάτω τὴν γλῶσσαν αὐτοῦ ἀπὸ κακοῦ καὶ χείλη αὐτοῦ τοῦ μὴ λαλῆσαι δόλον,

ἐκκλινάτω ἀπὸ κακοῦ καὶ ποιησάτω ἀγαθόν, ζητησάτω εἰρήνην καὶ διωξάτω αὐτήν.
ὅτι ὀφθαλμοὶ Κυρίου ἐπὶ δικαίους καὶ ὦτα αὐτοῦ εἰς δέησιν αὐτῶν, πρόσωπον δὲ Κυρίου ἐπὶ ποιοῦντας κακά.
Καὶ τίς ὁ κακώσων ὑμᾶς, ἐὰν τοῦ ἀγαθοῦ μιμηταὶ γένησθε;
ἀλλ’ εἰ καὶ πάσχοιτε διὰ δικαιοσύνην, μακάριοι. τὸν δὲ φόβον αὐτῶν μὴ φοβηθῆτε μηδὲ ταραχθῆτε,
Κύριον δὲ τὸν Θεὸν ἁγιάσατε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν, ἕτοιμοι δὲ ἀεὶ πρὸς ἀπολογίαν παντὶ τῷ αἰτοῦντι ὑμᾶς λόγον περὶ τῆς ἐν ὑμῖν ἐλπίδος μετὰ πραΰτητος καὶ φόβου,
συνείδησιν ἔχοντες ἀγαθήν, ἵνα ἐν ᾧ καταλαλοῦσιν ὑμῶν ὡς κακοποιῶν, καταισχυνθῶσιν οἱ ἐπηρεάζοντες ὑμῶν τὴν ἀγαθὴν ἐν Χριστῷ ἀναστροφήν.
κρεῖττον γὰρ ἀγαθοποιοῦντας, εἰ θέλοι τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, πάσχειν ἢ κακοποιοῦντας.
ὅτι καὶ Χριστὸς ἅπαξ περὶ ἁμαρτιῶν ἔπαθε, δίκαιος ὑπὲρ ἀδίκων, ἵνα ἡμᾶς προσαγάγῃ τῷ Θεῷ, θανατωθεὶς μὲν σαρκί, ζωοποιηθεὶς δὲ πνεύματι·
ἐν ᾧ καὶ τοῖς ἐν φυλακῇ πνεύμασι πορευθεὶς ἐκήρυξεν,
ἀπειθήσασί ποτε, ὅτε ἀπεξεδέχετο ἡ τοῦ Θεοῦ μακροθυμία ἐν ἡμέραις Νῶε κατασκευαζομένης κιβωτοῦ, εἰς ἣν ὀλίγαι, τοῦτ’ ἔστιν ὀκτὼ ψυχαί, διεσώθησαν δι’ ὕδατος.
ὃ ἀντίτυπον νῦν καὶ ἡμᾶς σῴζει βάπτισμα, οὐ σαρκὸς ἀπόθεσις ρύπου, ἀλλὰ συνειδήσεως ἀγαθῆς ἐπερώτημα εἰς Θεόν, δι’ ἀναστάσεως ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ,
ὅς ἐστιν ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ πορευθεὶς εἰς οὐρανόν, ὑποταγέντων αὐτῷ ἀγγέλων καὶ ἐξουσιῶν καὶ δυνάμεων.

Νεοελληνική Απόδοση

Κακοπάθεια για τη δικαιοσύνη

Γιατί αυτός που θέλει ν’ αγαπά τη ζωή και να δει ημέρες αγαθές, ας πάψει τη γλώσσα του από το κακό και τα χείλη του να μη μιλήσουν με δόλο,
κι ας αποκλίνει από το κακό και ας κάνει το αγαθό, ας ζητήσει την ειρήνη και ας την επιδιώξει.
Γιατί οι οφθαλμοί του Κυρίου είναι πάνω στους δίκαιους και τ’ αυτιά του προσέχουν στη δέησή τους, το πρόσωπο όμως του Κυρίου είναι εναντίον εκείνων που κάνουν τα κακά.
Και ποιος θα σας βλάψει αν γίνετε ζηλωτές του αγαθού;
Αλλά και αν ακόμα πάσχετε για τη δικαιοσύνη, είστε μακάριοι. Και το φόβο τους μην τον φοβηθείτε μήτε να ταραχτείτε.
Αλλά τον Κύριο, το Χριστό, αγιάστε μέσα στις καρδιές σας, και να είστε έτοιμοι πάντοτε προς απολογία σε καθέναν που σας ζητά λόγο για την ελπίδα που έχετε μέσα σας.
Αλλά να το κάνετε με πραότητα και φόβο, έχοντας αγαθή συνείδηση, ώστε, ενώ σας καταλαλούν, να καταντροπιαστούν εκείνοι που βρίζουν την αγαθή συμπεριφορά σας με το Χριστό.
Γιατί είναι καλύτερα, αν είναι το θέλημα του Θεού, να πάσχετε αγαθοποιώντας παρά κακοποιώντας.
Γιατί και ο Χριστός μια φορά για πάντα έπαθε για τις αμαρτίες, ο δίκαιος υπέρ των αδίκων, για να σας οδηγήσει μπροστά στο Θεό, και αφενός θανατώθηκε στη σάρκα, αφετέρου ζωοποιήθηκε με το Πνεύμα.
Με αυτό και κήρυξε, αφού πορεύτηκε στα πνεύματα που ήταν στη φυλακή,
τα οποία κάποτε απείθησαν, όταν περίμενε η μακροθυμία του Θεού κατά τις ημέρες του Νώε, ενώ κατασκευαζόταν η κιβωτός, στην οποία λίγοι, τουτέστι οχτώ ψυχές, διασώθηκαν διαμέσου του νερού.
Του οποίου το αντίτυπο, το βάφτισμα, σώζει τώρα κι εσάς – όχι πως είναι αποβολή του ρύπου της σάρκας, αλλά δέσμευση συμβολαίου στο Θεό μιας συνείδησης αγαθής – μέσω της ανάστασης του Ιησού Χριστού,
ο οποίος είναι στα δεξιά του Θεού, αφού πορεύτηκε στον ουρανό και υποτάχτηκαν σ’ αυτόν άγγελοι και εξουσίες και δυνάμεις.