Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Κορίνθιους Α’, Δ'(4) 17-21

Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Κορίνθιους Α’, Δ'(4) 17-21

Διὰ τοῦτο ἔπεμψα ὑμῖν Τιμόθεον, ὅς ἐστι τέκνον μου ἀγαπητὸν καὶ πιστὸν ἐν Κυρίῳ, ὃς ὑμᾶς ἀναμνήσει τὰς ὁδούς μου τὰς ἐν Χριστῷ,

καθὼς πανταχοῦ ἐν πάσῃ ἐκκλησίᾳ διδάσκω.
῾Ως μὴ ἐρχομένου δέ μου πρὸς ὑμᾶς ἐφυσιώθησάν τινες·
ἐλεύσομαι δὲ ταχέως πρὸς ὑμᾶς, ἐὰν ὁ Κύριος θελήσῃ, καὶ γνώσομαι οὐ τὸν λόγον τῶν πεφυσιωμένων, ἀλλὰ τὴν δύναμιν·
οὐ γὰρ ἐν λόγῳ ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἀλλ᾿ ἐν δυνάμει.
τί θέλετε; ἐν ράβδῳ ἔλθω πρὸς ὑμᾶς, ἢ ἐν ἀγάπῃ πνεύματί τε πρᾳότητος;

Νεοελληνική Απόδοση

Η διακονία των αποστόλων

Γι’ αυτό σας έστειλα τον Τιμόθεο, που είναι τέκνο μου αγαπητό και πιστό στον Κύριο, ο οποίος θα σας υπενθυμίσει τις οδούς μου που είναι στο Χριστό Ιησού καθώς παντού σε κάθε εκκλησία διδάσκω.
Αλλά μερικοί φούσκωσαν από υπερηφάνεια σαν εγώ να μην ερχόμουν προς εσάς.
Θα έρθω όμως γρήγορα προς εσάς, αν ο Κύριος το θελήσει, και θα γνωρίσω όχι το λόγο των φουσκωμένων από υπερηφάνεια, αλλά τη δύναμη.
Γιατί δε φαίνεται με τα λόγια η βασιλεία του Θεού, αλλά με δύναμη.
«Τι θέλετε; Με ραβδί να έρθω προς εσάς ή με αγάπη και πνεύμα πραότητας;

Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Κορίνθιους Α’, Ε'(5) 1-5

Ὃλως ἀκούεται ἐν ὑμῖν πορνεία, καὶ τοιαύτη πορνεία, ἥτις οὐδὲ ἐν τοῖς ἔθνεσιν ὀνομάζεται, ὥστε γυναῖκά τινα τοῦ πατρὸς ἔχειν.
καὶ ὑμεῖς πεφυσιωμένοι ἐστέ, καὶ οὐχὶ μᾶλλον ἐπενθήσατε, ἵνα ἐξαρθῇ ἐκ μέσου ὑμῶν ὁ τὸ ἔργον τοῦτο ποιήσας!
ἐγὼ μὲν γὰρ ὡς ἀπὼν τῷ σώματι, παρὼν δὲ τῷ πνεύματι, ἤδη κέκρικα ὡς παρὼν τὸν οὕτω τοῦτο κατεργασάμενον,
ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ συναχθέντων ὑμῶν καὶ τοῦ ἐμοῦ πνεύματος σὺν τῇ δυνάμει τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ
παραδοῦναι τὸν τοιοῦτον τῷ σατανᾷ εἰς ὄλεθρον τῆς σαρκός, ἵνα τὸ πνεῦμα σωθῇ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τοῦ Κυρίου ᾿Ιησοῦ.

Νεοελληνική Απόδοση

Κατάκριση της ανηθικότητας

Γενικά, ακούγεται πως υπάρχει μεταξύ σας πορνεία, και τέτοια πορνεία που δεν υπάρχει ούτε μεταξύ των εθνικών, ώστε να έχει κάποιος δική του τη γυναίκα του πατέρα του.
Και εσείς είστε φουσκωμένοι από υπερηφάνεια και μάλλον δεν πενθήσατε, για να αφαιρεθεί από το μέσο σας αυτός που έπραξε τούτο το έργο;
Γιατί εγώ, βέβαια, απών στο σώμα, παρών όμως στο πνεύμα, ήδη έχω κρίνει σαν να είμαι παρών αυτόν που έτσι κατεργάστηκε τούτο.
Στο όνομα του Κυρίου μας Ιησού, αφού συναχτείτε εσείς και το δικό μου πνεύμα μαζί με τη δύναμη του Κυρίου μας Ιησού,
να παραδώσετε τέτοιον άνθρωπο στο Σατανά προς όλεθρο της σάρκας του, για να σωθεί το πνεύμα του κατά την ημέρα του Κυρίου.

Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Εβραίους, Θ'(9) 11-14

Χριστὸς δὲ παραγενόμενος ἀρχιερεὺς τῶν μελλόντων ἀγαθῶν διὰ τῆς μείζονος καὶ τελειοτέρας σκηνῆς, οὐ χειροποιήτου, τοῦτ’ ἔστιν οὐ ταύτης τῆς κτίσεως,
οὐδὲ δι’ αἵματος τράγων καὶ μόσχων, διὰ δὲ τοῦ ἰδίου αἵματος εἰσῆλθεν ἐφάπαξ εἰς τὰ ῞Αγια, αἰωνίαν λύτρωσιν εὑράμενος.
εἰ γὰρ τὸ αἷμα ταύρων καὶ τράγων καὶ σποδὸς δαμάλεως ραντίζουσα τοὺς κεκοινωμένους ἁγιάζει πρὸς τὴν τῆς σαρκὸς καθαρότητα,
πόσῳ μᾶλλον τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ, ὃς διὰ Πνεύματος αἰωνίου ἑαυτὸν προσήνεγκεν ἄμωμον τῷ Θεῷ, καθαριεῖ τὴν συνείδησιν ὑμῶν ἀπὸ νεκρῶν ἔργων εἰς τὸ λατρεύειν Θεῷ ζῶντι;

Νεοελληνική Απόδοση

Η γήινη και η ουράνια Σκηνή του Μαρτυρίου

Ο Χριστός, όμως, όταν παρουσιάστηκε ως Αρχιερέας των αγαθών που ήρθαν, διαμέσου της μεγαλύτερης και τελειότερης Σκηνής που δεν είναι χειροποίητη, τουτέστι όχι αυτής της κτίσης,
ούτε διαμέσου του αίματος τράγων και μόσχων, αλλά διαμέσου του δικού Του αίματος, εισήλθε μια φορά για πάντα στα Άγια των Αγίων και βρήκε για μας αιώνια λύτρωση.
Γιατί αν το αίμα τράγων και ταύρων και στάχτη από δαμάλι αγιάζει, όταν ραντίζει αυτούς που είναι εθιμοτυπικά ακάθαρτοι ως προς την εθιμοτυπική καθαρότητα της σάρκας,
πόσο μάλλον το αίμα του Χριστού, ο οποίος μέσω του αιώνιου Πνεύματος πρόσφερε τον εαυτό του άμωμο στο Θεό, θα καθαρίσει τη συνείδησή μας από νεκρά έργα, για να λατρεύουμε το ζωντανό Θεό.