Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Κορίνθιους Β’, Ε'(5) 10-15

Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Κορίνθιους Β’, Ε'(5) 10-15

Τοὺς γὰρ πάντας ἡμᾶς φανερωθῆναι δεῖ ἔμπροσθεν τοῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ, ἵνα κομίσηται ἕκαστος τὰ διὰ τοῦ σώματος πρὸς ἃ

ἔπραξεν, εἴτε ἀγαθὸν εἴτε κακόν.

Εἰδότες οὖν τὸν φόβον τοῦ Κυρίου ἀνθρώπους πείθομεν, Θεῷ δὲ πεφανερώμεθα, ἐλπίζω δὲ καὶ ἐν ταῖς συνειδήσεσιν ὑμῶν πεφανερῶσθαι.
οὐ γὰρ πάλιν ἑαυτοὺς συνιστάνομεν ὑμῖν, ἀλλὰ ἀφορμὴν διδόντες ὑμῖν καυχήματος ὑπὲρ ἡμῶν, ἵνα ἔχητε πρὸς τοὺς ἐν προσώπῳ καυχωμένους καὶ οὐ καρδίᾳ.
εἴτε γὰρ ἐξέστημεν, Θεῷ, εἴτε σωφρονοῦμεν, ὑμῖν.
ἡ γὰρ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ συνέχει ἡμᾶς,
κρίναντας τοῦτο, ὅτι εἰ εἷς ὑπὲρ πάντων ἀπέθανεν, ἄρα οἱ πάντες ἀπέθανον· καὶ ὑπὲρ πάντων ἀπέθανεν, ἵνα οἱ ζῶντες μηκέτι ἑαυτοῖς ζῶσιν, ἀλλὰ τῷ ὑπὲρ αὐτῶν ἀποθανόντι καὶ ἐγερθέντι.

Νεοελληνική Απόδοση

Η πρόσκαιρη και η αιώνια κατοικία

Γιατί όλοι εμείς πρέπει να φανερωθούμε μπροστά στο βήμα του Χριστού, για να απολάβει ο καθένας αυτά που σχετίζονται με όσα έπραξε με το σώμα του, είτε αγαθό είτε κακό.

Η διακονία της συμφιλίωσης

Επειδή λοιπόν ξέρουμε το φόβο του Κυρίου, τους ανθρώπους πείθουμε και στο Θεό έχουμε φανερωθεί. Ελπίζω επίσης και στις συνειδήσεις σας να έχουμε φανερωθεί.
Δε σας συνιστούμε πάλι τους εαυτούς μας, αλλά αφορμή καυχήματος σας δίνουμε για μας, για να έχετε να λέτε προς εκείνους που καυχιούνται σε πρόσωπο και όχι σε καρδιά.
Γιατί είτε υπήρξαμε εκτός εαυτού, το κάναμε για το Θεό. Είτε σωφρονούμε, το κάνουμε για σας.
Γιατί η αγάπη του Χριστού μάς παρακινεί, επειδή φρονούμε αυτό: ότι ένας πέθανε για χάρη όλων, άρα όλοι πέθαναν.
Και για χάρη όλων πέθανε, ώστε εκείνοι που ζουν να μη ζουν πια για τους εαυτούς τους, αλλά για εκείνον που πέθανε για χάρη τους και εγέρθηκε.