Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Ρωμαίους, ΣΤ'(6) 18-23

Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Ρωμαίους, ΣΤ'(6) 18-23

ἐλευθερωθέντες δὲ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας ἐδουλώθητε τῇ δικαιοσύνῃ.
ἀνθρώπινον λέγω διὰ τὴν ἀσθένειαν τῆς σαρκὸς ὑμῶν. ὥσπερ γὰρ

παρεστήσατε τὰ μέλη ὑμῶν δοῦλα τῇ ἀκαθαρσίᾳ καὶ τῇ ἀνομίᾳ εἰς τὴν ἀνομίαν, οὕτω νῦν παραστήσατε τὰ μέλη ὑμῶν δοῦλα τῇ δικαιοσύνῃ εἰς ἁγιασμόν.
ὅτε γὰρ δοῦλοι ἦτε τῆς ἁμαρτίας, ἐλεύθεροι ἦτε τῇ δικαιοσύνῃ.
τίνα οὖν καρπὸν εἴχετε τότε ἐφ᾿ οἷς νῦν ἐπαισχύνεσθε; τὸ γὰρ τέλος ἐκείνων θάνατος.
νυνὶ δὲ ἐλευθερωθέντες ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας δουλωθέντες δὲ τῷ Θεῷ ἔχετε τὸν καρπὸν ὑμῶν εἰς ἁγιασμόν, τὸ δὲ τέλος ζωὴν αἰώνιον.
τὰ γὰρ ὀψώνια τῆς ἁμαρτίας θάνατος, τὸ δὲ χάρισμα τοῦ Θεοῦ ζωὴ αἰώνιος ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν.

Νεοελληνική Απόδοση

Δούλοι της δικαιοσύνης

Και αφού ελευθερωθήκατε από την αμαρτία, δουλωθήκατε στη δικαιοσύνη.
Ανθρώπινα μιλώ, εξαιτίας της αδυναμίας της σάρκας σας. Γιατί, όπως ακριβώς παρουσιάσατε τα μέλη σας υπόδουλα στην ακαθαρσία και στην ανομία, για να πράττετε την ανομία, έτσι τώρα παρουσιάστε τα μέλη σας υπόδουλα στη δικαιοσύνη προς αγιασμό.
Γιατί, όταν ήσασταν δούλοι της αμαρτίας, ελεύθεροι ήσασταν από τη δικαιοσύνη.
Τι καρπό, λοιπόν, είχατε τότε; Γι’ αυτά τώρα ντρέπεστε, επειδή το τέλος εκείνων είναι θάνατος.
Τώρα, όμως, αφού ελευθερωθήκατε από την αμαρτία και δουλωθήκατε στο Θεό, έχετε τον καρπό σας προς αγιασμό και το τέλος ζωή αιώνια.
Γιατί ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος, αλλά το χάρισμα του Θεού ζωή αιώνια μέσα στο Χριστό Ιησού τον Κύριό μας.

Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Κορίνθιους Α’, Γ'(3) 18-23

Μηδεὶς ἑαυτὸν ἐξαπατάτω· εἴ τις δοκεῖ σοφὸς εἶναι ἐν ὑμῖν ἐν τῷ αἰῶνι τούτῳ, μωρὸς γενέσθω, ἵνα γένηται σοφός.
ἡ γὰρ σοφία τοῦ κόσμου τούτου μωρία παρὰ τῷ Θεῷ ἐστι. γέγραπται γάρ· ὁ δρασσόμενος τοὺς σοφοὺς ἐν τῇ πανουργίᾳ αὐτῶν.
καὶ πάλιν· Κύριος γινώσκει τοὺς διαλογισμοὺς τῶν σοφῶν, ὅτι εἰσὶ μάταιοι.
ὥστε μηδεὶς καυχάσθω ἐν ἀνθρώποις· πάντα γὰρ ὑμῶν ἐστιν,
εἴτε Παῦλος εἴτε ᾿Απολλὼς εἴτε Κηφᾶς εἴτε κόσμος εἴτε ζωὴ εἴτε θάνατος εἴτε ἐνεστῶτα εἴτε μέλλοντα, πάντα ὑμῶν ἐστιν,
ὑμεῖς δὲ Χριστοῦ, Χριστὸς δὲ Θεοῦ.

Νεοελληνική Απόδοση

Συνεργάτες του Θεού

Κανείς τον εαυτό του ας μην εξαπατά. Αν κάποιος νομίζει πως είναι σοφός μεταξύ σας σε τούτο τον αιώνα, μωρός ας γίνει, για να γίνει σοφός.
Γιατί η σοφία του κόσμου τούτου είναι μωρία μπροστά στο Θεό. Γιατί είναι γραμμένο: Αυτός που αδράχνει τους σοφούς μέσα στην πανουργία τους.
και πάλι: Ο Κύριος γνωρίζει τους διαλογισμούς των σοφών ότι είναι μάταιοι,
Ώστε κανείς ας μην καυχιέται σε ανθρώπους. Γιατί τα πάντα είναι δικά σας,
είτε ο Παύλος είτε ο Απολλώς είτε ο Κηφάς, είτε ο κόσμος είτε η ζωή είτε ο θάνατος, είτε τα τωρινά είτε τα μελλοντικά. Τα πάντα είναι δικά σας,
κι εσείς του Χριστού, και ο Χριστός του Θεού.