Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Εφεσίους, ΣΤ'(6) 18-24

Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Εφεσίους, ΣΤ'(6) 18-24

Διὰ πάσης προσευχῆς καὶ δεήσεως, προσευχόμενοι ἐν παντὶ καιρῷ ἐν Πνεύματι, καὶ εἰς αὐτὸ τοῦτο ἀγρυπνοῦντες ἐν πάσῃ

προσκαρτερήσει καὶ δεήσει περὶ πάντων τῶν ἁγίων,
καὶ ὑπὲρ ἐμοῦ, ἵνα μοι δοθῇ λόγος ἐν ἀνοίξει τοῦ στόματός μου, ἐν παρρησίᾳ γνωρίσαι τὸ μυστήριον τοῦ εὐαγγελίου,
ὑπὲρ οὗ πρεσβεύω ἐν ἁλύσει, ἵνα ἐν αὐτῷ παρρησιάσωμαι ὡς δεῖ με λαλῆσαι.

῞Ινα δὲ εἰδῆτε καὶ ὑμεῖς τὰ κατ’ ἐμέ, τί πράσσω, πάντα ὑμῖν γνωρίσει Τυχικὸς ὁ ἀγαπητὸς ἀδελφὸς καὶ πιστὸς διάκονος ἐν Κυρίῳ,
ὃν ἔπεμψα πρὸς ὑμᾶς εἰς αὐτὸ τοῦτο, ἵνα γνῶτε τὰ περὶ ἡμῶν καὶ παρακαλέσῃ τὰς καρδίας ὑμῶν.
Εἰρήνη τοῖς ἀδελφοῖς καὶ ἀγάπη μετὰ πίστεως ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς καὶ Κυρίου ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ.
῾Η χάρις μετὰ πάντων τῶν ἀγαπώντων τὸν Κύριον ἡμῶν ᾿Ιησοῦν Χριστὸν ἐν ἀφθαρσίᾳ· ἀμήν.

Νεοελληνική Απόδοση

Η πανοπλία του χριστιανού

Με κάθε προσευχή και δέηση να προσεύχεστε σε κάθε καιρό μέσω του Πνεύματος. Και σ’ αυτό να αγρυπνείτε με κάθε επιμονή καρτερικά και με κάθε δέηση για όλους τους αγίους
και για μένα, για να μου δοθεί λόγος με το άνοιγμα του στόματός μου, για να κάνω γνωστό με παρρησία το μυστήριο του ευαγγελίου,
υπέρ του οποίου πρεσβεύω με αλυσίδα, ώστε να μιλήσω με παρρησία γι’ αυτό και να λαλήσω όπως πρέπει.

Τελικοί χαιρετισμοί

Και για να μάθετε κι εσείς τα δικά μου νέα, τι πράττω, όλα θα σας τα γνωρίσει ο Τυχικός, ο αγαπητός αδελφός και πιστός διάκονος στον Κύριο,
τον οποίο έστειλα προς εσάς ακριβώς γι’ αυτό, για να γνωρίσετε τα σχετικά μ’ εμάς και να ενθαρρύνει τις καρδιές σας.
Ειρήνη ας είναι στους αδελφούς και αγάπη μαζί με πίστη από το Θεό Πατέρα και τον Κύριο Ιησού Χριστό.
Η χάρη ας είναι με όλους όσοι αγαπούν άφθαρτα τον Κύριό μας Ιησού Χριστό.

Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Κολοσσαείς, Γ'(3) 4-11

ὅταν ὁ Χριστὸς φανερωθῇ, ἡ ζωὴ ἡμῶν, τότε καὶ ὑμεῖς σὺν αὐτῷ φανερωθήσεσθε ἐν δόξῃ.
Νεκρώσατε οὖν τὰ μέλη ὑμῶν τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, πορνείαν, ἀκαθαρσίαν, πάθος, ἐπιθυμίαν κακήν, καὶ τὴν πλεονεξίαν, ἥτις ἐστὶν εἰδωλολατρία,
δι’ ἃ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας,
ἐν οἷς καὶ ὑμεῖς περιεπατήσατέ ποτε, ὅτε ἐζῆτε ἐν αὐτοῖς·
νυνὶ δὲ ἀπόθεσθε καὶ ὑμεῖς τὰ πάντα, ὀργήν, θυμόν, κακίαν, βλασφημίαν, αἰσχρολογίαν ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν·
μὴ ψεύδεσθε εἰς ἀλλήλους, ἀπεκδυσάμενοι τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον σὺν ταῖς πράξεσιν αὐτοῦ
καὶ ἐνδυσάμενοι τὸν νέον τὸν ἀνακαινούμενον εἰς ἐπίγνωσιν κατ’ εἰκόνα τοῦ κτίσαντος αὐτόν,
ὅπου οὐκ ἔνι ῞Ελλην καὶ ᾿Ιουδαῖος, περιτομὴ καὶ ἀκροβυστία, βάρβαρος, Σκύθης, δοῦλος, ἐλεύθερος, ἀλλὰ τὰ πάντα καὶ ἐν πᾶσι Χριστός.

Νεοελληνική Απόδοση

Ο ανακαινισμένος άνθρωπος

Όταν ο Χριστός, η ζωή σας, φανερωθεί, τότε και εσείς μαζί του θα φανερωθείτε με δόξα.
Νεκρώστε, λοιπόν, τα μέλη σας που είναι πάνω στη γη, πορνεία, ακαθαρσία, πάθος, κακή επιθυμία και την πλεονεξία, που είναι ειδωλολατρία.
Γι’ αυτά έρχεται η οργή του Θεού πάνω στους γιους της απείθειας.
Μεταξύ των οποίων κι εσείς περπατήσατε κάποτε, όταν ζούσατε μέσα σ’ αυτά.
Τώρα, όμως, αποθέστε κι εσείς τα πάντα, οργή, θυμό, κακία, βλαστήμια, αισχρολογία από το στόμα σας.
Μην ψεύδεστε ο ένας στον άλλο, αφού γδυθήκατε τον παλιό άνθρωπο μαζί με τις πράξεις του
και ντυθήκατε το νέο, που ανακαινίζεται σε επίγνωση κατά την εικόνα εκείνου που τον δημιούργησε,
όπου δεν υπάρχει Έλληνας και Ιουδαίος, περιτομή και ακροβυστία, βάρβαρος, Σκύθης, δούλος, ελεύθερος, αλλά τα πάντα και σε όλους είναι ο Χριστός.