Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Εβραίους, ΙΒ'(12) 25-27
Βλέπετε μὴ παραιτήσησθε τὸν λαλοῦντα. εἰ γὰρ ἐκεῖνοι οὐκ ἔφυγον τὸν ἐπὶ τῆς γῆς παραιτησάμενοι χρηματίζοντα, πολλῷ μᾶλλον ἡμεῖς
οἱ τὸν ἀπ’ οὐρανῶν ἀποστρεφόμενοι·οὗ ἡ φωνὴ τὴν γῆν ἐσάλευσε τότε, νῦν δὲ ἐπήγγελται λέγων· ἔτι ἅπαξ ἐγὼ σείω οὐ μόνον τὴν γῆν, ἀλλὰ καὶ τὸν οὐρανόν.
τὸ δὲ ἔτι ἅπαξ δηλοῖ τῶν σαλευομένων τὴν μετάθεσιν ὡς πεποιημένων, ἵνα μείνῃ τὰ μὴ σαλευόμενα.
Νεοελληνική Απόδοση
Προειδοποίηση για να μη στερηθούμε τη χάρη του Θεού
Προσέχετε να μην παρατήσετε Εκείνον που μιλάει. Γιατί αν δεν ξέφυγαν εκείνοι που παράτησαν αυτόν που τους φανέρωσε τη θεία διδαχή πάνω στη γη, πολύ περισσότερο δε θα ξεφύγουμε εμείς, αν αποστρεφόμαστε εκείνον που είναι από τους ουρανούς.
Αυτού η φωνή τη γη σάλεψε τότε, και τώρα έχει υποσχεθεί λέγοντας: Ακόμα μια φορά εγώ θα σείσω όχι μόνο τη γη αλλά και τον ουρανό.
Το “ακόμα μια φορά” δηλώνει τη μετάθεση αυτών που σαλεύονται, εφόσον είναι δημιουργημένα πράγματα, για να μείνουν εκείνα που δε σαλεύονται.
Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Εβραίους, ΙΓ'(13) 22-25
Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, ἀνέχεσθε τοῦ λόγου τῆς παρακλήσεως· καὶ γὰρ διὰ βραχέων ἐπέστειλα ὑμῖν.
Γινώσκετε τὸν ἀδελφὸν Τιμόθεον ἀπολελυμένον, μεθ’ οὗ, ἐὰν τάχιον ἔρχηται, ὄψομαι ὑμᾶς.
᾿Ασπάσασθε πάντας τοὺς ἡγουμένους ὑμῶν καὶ πάντας τοὺς ἁγίους. ᾿Ασπάζονται ὑμᾶς οἱ ἀπὸ τῆς ᾿Ιταλίας.
῾Η χάρις μετὰ πάντων ὑμῶν· ἀμήν.
Νεοελληνική Απόδοση
Ευλογία και τελικοί χαιρετισμοί
Σας παρακαλώ λοιπόν, αδελφοί, να ανέχεστε αυτόν το λόγο της ενθάρρυνσης, γιατί πράγματι με λίγα λόγια σάς έστειλα επιστολή.
Ας γνωρίζετε ότι ο αδελφός μας ο Τιμόθεος έχει ξεκινήσει και έφυγε, μαζί με τον οποίο θα σας δω, αν έρθει γρήγορα προς εμένα.
Χαιρετήστε όλους τους ηγέτες σας και όλους τους αγίους. Σας χαιρετούν όσοι είναι από την Ιταλία.
Η χάρη ας είναι μαζί με όλους σας.
Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Φιλιππήσιους, Α'(1) 12-20
Γινώσκειν δὲ ὑμᾶς βούλομαι, ἀδελφοί, ὅτι τὰ κατ’ ἐμὲ μᾶλλον εἰς προκοπὴν τοῦ εὐαγγελίου ἐλήλυθεν,
ὥστε τοὺς δεσμούς μου φανεροὺς ἐν Χριστῷ γενέσθαι ἐν ὅλῳ τῷ πραιτωρίῳ καὶ τοῖς λοιποῖς πᾶσι,
καὶ τοὺς πλείονας τῶν ἀδελφῶν ἐν Κυρίῳ πεποιθότας τοῖς δεσμοῖς μου περισσοτέρως τολμᾶν ἀφόβως τὸν λόγον λαλεῖν.
τινὲς μὲν καὶ διὰ φθόνον καὶ ἔριν, τινὲς δὲ καὶ δι’ εὐδοκίαν τὸν Χριστὸν κηρύσσουσιν·
οἱ μὲν ἐξ ἐριθείας τὸν Χριστὸν καταγγέλλουσιν, οὐχ ἁγνῶς, οἰόμενοι θλῖψιν ἐπιφέρειν τοῖς δεσμοῖς μου·
οἱ δὲ ἐξ ἀγάπης, εἰδότες ὅτι εἰς ἀπολογίαν τοῦ εὐαγγελίου κεῖμαι.
Τί γάρ; πλὴν παντὶ τρόπῳ, εἴτε προφάσει εἴτε ἀληθείᾳ, Χριστὸς καταγγέλλεται. καὶ ἐν τούτῳ χαίρω, ἀλλὰ καὶ χαρήσομαι·
οἶδα γὰρ ὅτι τοῦτό μοι ἀποβήσεται εἰς σωτηρίαν διὰ τῆς ὑμῶν δεήσεως καὶ ἐπιχορηγίας τοῦ Πνεύματος ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ,
κατὰ τὴν ἀποκαραδοκίαν καὶ ἐλπίδα μου ὅτι ἐν οὐδενὶ αἰσχυνθήσομαι, ἀλλ’ ἐν πάσῃ παρρησίᾳ, ὡς πάντοτε, καὶ νῦν μεγαλυνθήσεται Χριστὸς ἐν τῷ σώματί μου εἴτε διὰ ζωῆς εἴτε διὰ θανάτου.
Νεοελληνική Απόδοση
«Για μένα το να ζω είναι Χριστός»
Θέλω, λοιπόν, εσείς να γνωρίζετε, αδελφοί, ότι τα σχετικά μ’ εμένα έχουν έρθει μάλλον για προκοπή του ευαγγελίου,
ώστε τα δεσμά μου για το Χριστό να γίνουν φανερά σε όλο το πραιτόριο και σε όλους τους λοιπούς,
και οι περισσότεροι από τους αδελφούς, έχοντας πεποίθηση στον Κύριο από τα δεσμά μου, να τολμούν περισσότερο άφοβα να μιλούν το λόγο του Θεού.
Αφενός μερικοί από φθόνο και έριδα, αφετέρου άλλοι από καλή θέληση κηρύττουν το Χριστό.
Οι μεν από αγάπη, επειδή ξέρουν ότι έχω οριστεί για απολογία του ευαγγελίου,
οι δε από φατριασμό αναγγέλλουν το Χριστό, όχι αγνά, νομίζοντας πως θα προκαλέσουν θλίψη στα δεσμά μου.
Αλλά τι σημασία έχει; Παρόλα αυτά με κάθε τρόπο, είτε με πρόφαση είτε με αλήθεια, ο Χριστός αναγγέλλεται, και γι’ αυτό χαίρω. Αλλά και θα συνεχίζω να χαίρω,
γιατί ξέρω ότι αυτό θα μου αποβεί για σωτηρία μέσω της δικής σας δέησης και της άφθονης χορήγησης του Πνεύματος του Ιησού Χριστού
σύμφωνα με τη μεγάλη προσδοκία και ελπίδα μου, ότι σε τίποτα δε θα ντροπιαστώ, αλλά με όλη την παρρησία, όπως πάντοτε έτσι και τώρα, θα μεγαλυνθεί ο Χριστός στο σώμα μου, είτε με τη ζωή μου είτε με το θάνατό μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου