Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Τιμόθεο Β’, Β'(2) 11-19

Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Τιμόθεο Β’, Β'(2) 11-19

Πιστὸς ὁ λόγος· εἰ γὰρ συναπεθάνομεν, καὶ συζήσομεν·
εἰ ὑπομένομεν, καὶ συμβασιλεύσομεν· εἰ ἀρνούμεθα, κἀκεῖνος

ἀρνήσεται ἡμᾶς·
εἰ ἀπιστοῦμεν, ἐκεῖνος πιστὸς μένει· ἀρνήσασθαι ἑαυτὸν οὐ δύναται.

Ταῦτα ὑπομίμνησκε, διαμαρτυρόμενος ἐνώπιον τοῦ Κυρίου μὴ λογομαχεῖν εἰς οὐδὲν χρήσιμον, ἐπὶ καταστροφῇ τῶν ἀκουόντων.
σπούδασον σεαυτὸν δόκιμον παραστῆσαι τῷ Θεῷ, ἐργάτην ἀνεπαίσχυντον, ὀρθοτομοῦντα τὸν λόγον τῆς ἀληθείας.
τὰς δὲ βεβήλους κενοφωνίας περιΐστασο· ἐπὶ πλεῖον γὰρ προκόψουσιν ἀσεβείας,
καὶ ὁ λόγος αὐτῶν ὡς γάγγραινα νομὴν ἕξει· ὧν ἐστιν ῾Υμέναιος καὶ Φιλητός,
οἵτινες περὶ τὴν ἀλήθειαν ἠστόχησαν, λέγοντες τὴν ἀνάστασιν ἤδη γεγονέναι, καὶ ἀνατρέπουσι τήν τινων πίστιν.
ὁ μέντοι στερεὸς θεμέλιος τοῦ Θεοῦ ἕστηκεν, ἔχων τὴν σφραγῖδα ταύτην· ἔγνω Κύριος τοὺς ὄντας αὐτοῦ· καὶ ἀποστήτω ἀπὸ ἀδικίας πᾶς ὁ ὀνομάζων τὸ ὄνομα Κυρίου.

Νεοελληνική Απόδοση

Ο καλός στρατιώτης του Ιησού Χριστού

Πιστός είναι αυτός ο λόγος: «Αν πράγματι πεθάναμε μαζί του, μαζί του και θα ζήσουμε.
Αν υπομένουμε, μαζί του και θα βασιλέψουμε. Αν θα τον αρνηθούμε, κι εκείνος θα αρνηθεί εμάς.
Αν απιστούμε, εκείνος πιστός μένει, γιατί να αρνηθεί τον εαυτό του δεν δύναται».

Ο δόκιμος εργάτης του Θεού

Αυτά υπενθύμιζε, μαρτυρώντας επίσημα μπροστά στο Θεό να μη λογομαχούν, γιατί δεν είναι σε τίποτα χρήσιμο, αλλά επιφέρει καταστροφή σ’ αυτούς που ακούν.
Φρόντισε να παρουσιάσεις τον εαυτό σου δόκιμο στο Θεό, εργάτη αντρόπιαστο, που ορθοτομεί το λόγο της αλήθειας.
Και τα βέβηλα κούφια λόγια απόφευγέ τα. Γιατί αυτοί που τα λένε όλο και περισσότερο θα προκόψουν στην ασέβεια
και ο λόγος τους θα καταφάγει και θα εξαπλωθεί σαν γάγγραινα. Από αυτούς είναι ο Υμέναιος και ο Φίλητος,
οι οποίοι αστόχησαν ως προς την αλήθεια, λέγοντας πως η ανάσταση ήδη έχει γίνει, και ανατρέπουν την πίστη μερικών.
Αλλά όμως το στερεό θεμέλιο του Θεού έχει στηθεί, έχοντας αυτήν τη σφραγίδα: Ο Κύριος γνώρισε αυτούς που είναι δικοί του. και: “Ας απομακρυνθεί από την αδικία καθένας που ονομάζει το όνομα του Κυρίου”.

Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Εφεσίους, Β'(2) 4-10

ὁ δὲ Θεὸς πλούσιος ὢν ἐν ἐλέει, διὰ τὴν πολλὴν ἀγάπην αὐτοῦ ἣν ἠγάπησεν ἡμᾶς,
καὶ ὄντας ἡμᾶς νεκροὺς τοῖς παραπτώμασι συνεζωοποίησε τῷ Χριστῷ· χάριτί ἐστε σεσωσμένοι·
καὶ συνήγειρε καὶ συνεκάθισεν ἐν τοῖς ἐπουρανίοις ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ,
ἵνα ἐνδείξηται ἐν τοῖς αἰῶσι τοῖς ἐπερχομένοις τὸν ὑπερβάλλοντα πλοῦτον τῆς χάριτος αὐτοῦ ἐν χρηστότητι ἐφ’ ἡμᾶς ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ.
τῇ γὰρ χάριτί ἐστε σεσωσμένοι διὰ τῆς πίστεως· καὶ τοῦτο οὐκ ἐξ ὑμῶν, Θεοῦ τὸ δῶρον,
οὐκ ἐξ ἔργων, ἵνα μή τις καυχήσηται.
αὐτοῦ γάρ ἐσμεν ποίημα, κτισθέντες ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ ἐπὶ ἔργοις ἀγαθοῖς, οἷς προητοίμασεν ὁ Θεὸς ἵνα ἐν αὐτοῖς περιπατήσωμεν.

Νεοελληνική Απόδοση

Από το θάνατο στη ζωή

Αλλά ο Θεός που είναι πλούσιος σε έλεος, εξαιτίας της πολλής αγάπης του με την οποία μας αγάπησε,
και ενώ ήμασταν νεκροί στα παραπτώματα, μας ζωοποίησε μαζί με το Χριστό – με τη χάρη είστε σωσμένοι –
και μας συνέγειρε και μας συγκάθισε στα επουράνια με το Χριστό Ιησού,
για να δείξει στους επερχόμενους αιώνες τον υπερβολικό πλούτο της χάρης του με καλοσύνη σ’ εμάς μέσω του Χριστού Ιησού.
Γιατί με τη χάρη είστε σωσμένοι διαμέσου της πίστης. Και αυτό δεν προέρχεται από εσάς, του Θεού είναι το δώρο.
Δεν είναι από έργα, για να μην καυχηθεί κανείς.
Γιατί είμαστε δικά του πλάσματα, που δημιουργηθήκαμε μέσω του Χριστού Ιησού, για να πράττουμε έργα αγαθά τα οποία προετοίμασε ο Θεός, για να περπατήσουμε σε αυτά.