Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Ρωμαίους, Α'(1) 7-13

Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Ρωμαίους, Α'(1) 7-13

Πᾶσι τοῖς οὖσιν ἐν Ρώμῃ ἀγαπητοῖς Θεοῦ, κλητοῖς ἁγίοις· χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ Κυρίου ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ.

Πρῶτον μὲν εὐχαριστῶ τῷ Θεῷ μου διὰ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ ὑπὲρ πάντων ὑμῶν, ὅτι ἡ πίστις ὑμῶν καταγγέλλεται ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ.
μάρτυς γάρ μού ἐστιν ὁ Θεός, ᾧ λατρεύω ἐν τῷ πνεύματί μου ἐν τῷ εὐαγγελίῳ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, ὡς ἀδιαλείπτως μνείαν ὑμῶν ποιοῦμαι,
πάντοτε ἐπὶ τῶν προσευχῶν μου δεόμενος εἴ πως ἤδη ποτὲ εὐοδωθήσομαι ἐν τῷ θελήματι τοῦ Θεοῦ ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς.
ἐπιποθῶ γὰρ ἰδεῖν ὑμᾶς, ἵνα τι μεταδῶ χάρισμα ὑμῖν πνευματικὸν εἰς τὸ στηριχθῆναι ὑμᾶς,
τοῦτο δέ ἐστι συμπαρακληθῆναι ἐν ὑμῖν διὰ τῆς ἐν ἀλλήλοις πίστεως ὑμῶν τε καὶ ἐμοῦ.
οὐ θέλω δὲ ὑμᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελφοί, ὅτι πολλάκις προεθέμην ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς, καὶ ἐκωλύθην ἄχρι τοῦ δεῦρο, ἵνα τινὰ καρπὸν σχῶ καὶ ἐν ὑμῖν καθὼς καὶ ἐν τοῖς λοιποῖς ἔθνεσιν.

Νεοελληνική Απόδοση

Χαιρετισμός

Προς όλους όσοι είναι στη Ρώμη, στους αγαπητούς του Θεού, στους κλητούς αγίους. Χάρη σ’ εσάς και ειρήνη από το Θεό Πατέρα μας και τον Κύριο Ιησού Χριστό.

Η επιθυμία του Παύλου να επισκεφτεί τη Ρώμη

Πρώτα, βέβαια, ευχαριστώ το Θεό μου μέσω του Ιησού Χριστού για όλους εσάς, γιατί η πίστη σας αναγγέλλεται σε όλο τον κόσμο.
Μάρτυράς μου πράγματι είναι ο Θεός, που λατρεύω στο πνεύμα μου με το ευαγγέλιο του Υιού του, πως αδιάλειπτα σας αναφέρω
πάντα στις προσευχές μου και προσεύχομαι μήπως έχω καλό κατευόδιο τώρα επιτέλους με το θέλημα του Θεού, για να έρθω προς εσάς.
Γιατί πολύ ποθώ να σας δω, για να σας μεταδώσω κάποιο πνευματικό χάρισμα, για να στηριχτείτε:
Αυτό όμως σημαίνει, να παρηγορηθώ μαζί σας κι εγώ μεταξύ σας με την αμοιβαία πίστη, τη δική σας και τη δική μου.
Δε θέλω λοιπόν να αγνοείτε, αδελφοί, ότι πολλές φορές είχα την πρόθεση να έρθω προς εσάς, αλλά εμποδίστηκα μέχρι τώρα, για να έχω κάποιον καρπό και μεταξύ σας καθώς και μεταξύ των υπόλοιπων εθνών.

Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Εβραίους, Ε'(5) 4-10

Καὶ οὐχ ἑαυτῷ τις λαμβάνει τὴν τιμήν, ἀλλὰ καλούμενος ὑπὸ τοῦ Θεοῦ, καθάπερ καὶ ᾿Ααρών.
οὕτω καὶ ὁ Χριστὸς οὐχ ἑαυτὸν ἐδόξασε γενηθῆναι ἀρχιερέα, ἀλλ’ ὁ λαλήσας πρὸς αὐτόν· υἱός μου εἶ σύ, ἐγὼ σήμερον γεγέννηκά σε·
καθὼς καὶ ἐν ἑτέρῳ λέγει· σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ.
ὃς ἐν ταῖς ἡμέραις τῆς σαρκὸς αὐτοῦ δεήσεις τε καὶ ἱκετηρίας πρὸς τὸν δυνάμενον σῴζειν αὐτὸν ἐκ θανάτου μετὰ κραυγῆς ἰσχυρᾶς καὶ δακρύων προσενέγκας, καὶ εἰσακουσθεὶς ἀπὸ τῆς εὐλαβείας,
καίπερ ὢν υἱός, ἔμαθεν ἀφ’ ὧν ἔπαθε τὴν ὑπακοήν,
καὶ τελειωθεὶς ἐγένετο τοῖς ὑπακούουσιν αὐτῷ πᾶσιν αἴτιος σωτηρίας αἰωνίου,
προσαγορευθεὶς ὑπὸ τοῦ Θεοῦ ἀρχιερεὺς κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ.

Νεοελληνική Απόδοση

Ο Ιησούς είναι ο μέγας Αρχιερέας

Και κανείς από μόνος του δε λαβαίνει την τιμή της αρχιεροσύνης, αλλά όταν καλείται από το Θεό, καθώς ακριβώς και ο Ααρών.
Έτσι και ο Χριστός δε δόξασε τον εαυτό του, ώστε να γίνει αρχιερέας από μόνος του, αλλά τον δόξασε εκείνος που μίλησε προς αυτόν: Υιός μου είσαι εσύ, εγώ σήμερα σε έχω γεννήσει.
Καθώς και σε άλλο μέρος λέει: Εσύ είσαι ιερέας στον αιώνα κατά την τάξη Μελχισεδέκ.
Αυτός, κατά τις ημέρες της ενσάρκωσής του, αφού πρόσφερε δεήσεις και ικεσίες προς εκείνον που μπορούσε να τον σώζει από το θάνατο, με κραυγή ισχυρή και με δάκρυα, και αφού εισακούστηκε από την ευλάβειά του,
αν και ήταν Υιός, έμαθε από αυτά που έπαθε την υπακοή.
Και όταν καθιερώθηκε ως ιερέας, έγινε σε όλους εκείνους που υπακούν σ’ αυτόν αίτιος αιώνιας σωτηρίας,
και προσφωνήθηκε από το Θεό Αρχιερέας κατά την τάξη Μελχισεδέκ.

Επιστολή Ιακώβου, Ε'(5) 10-20

ὑπόδειγμα λάβετε, ἀδελφοί μου, τῆς κακοπαθείας καὶ τῆς μακροθυμίας τοὺς προφήτας, οἳ ἐλάλησαν τῷ ὀνόματι Κυρίου.
ἰδοὺ μακαρίζομεν τοὺς ὑπομένοντας· τὴν ὑπομονὴν ᾿Ιὼβ ἠκούσατε, καὶ τὸ τέλος Κυρίου εἴδετε, ὅτι πολύσπλαγχνός ἐστιν ὁ Κύριος καὶ οἰκτίρμων.
Πρὸ πάντων δέ, ἀδελφοί μου, μὴ ὀμνύετε μήτε τὸν οὐρανὸν μήτε τὴν γῆν μήτε ἄλλον τινὰ ὅρκον· ἤτω δὲ ὑμῶν τὸ ναὶ ναί, καὶ τὸ οὒ οὔ, ἵνα μὴ εἰς ὑπόκρισιν πέσητε.
Κακοπαθεῖ τις ἐν ὑμῖν; προσευχέσθω· εὐθυμεῖ τις; ψαλλέτω.
ἀσθενεῖ τις ἐν ὑμῖν; προσκαλεσάσθω τοὺς πρεσβυτέρους τῆς ἐκκλησίας, καὶ προσευξάσθωσαν ἐπ’ αὐτὸν ἀλείψαντες αὐτὸν ἐλαίῳ ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου·
καὶ ἡ εὐχὴ τῆς πίστεως σώσει τὸν κάμνοντα, καὶ ἐγερεῖ αὐτὸν ὁ Κύριος· κἂν ἁμαρτίας ᾖ πεποιηκώς, ἀφεθήσεται αὐτῷ.
ἐξομολογεῖσθε ἀλλήλοις τὰ παραπτώματα, καὶ εὔχεσθε ὑπὲρ ἀλλήλων, ὅπως ἰαθῆτε· πολὺ ἰσχύει δέησις δικαίου ἐνεργουμένη.
᾿Ηλίας ἄνθρωπος ἦν ὁμοιοπαθὴς ἡμῖν, καὶ προσευχῇ προσηύξατο τοῦ μὴ βρέξαι, καὶ οὐκ ἔβρεξεν ἐπὶ τῆς γῆς ἐνιαυτοὺς τρεῖς καὶ μῆνας ἕξ·
καὶ πάλιν προσηύξατο, καὶ ὁ οὐρανὸς ὑετὸν ἔδωκε καὶ ἡ γῆ ἐβλάστησε τὸν καρπὸν αὐτῆς.
᾿Αδελφοί, ἐάν τις ἐν ὑμῖν πλανηθῇ ἀπὸ τῆς ἀληθείας, καὶ ἐπιστρέψῃ τις αὐτόν,
γινωσκέτω ὅτι ὁ ἐπιστρέψας ἁμαρτωλὸν ἐκ πλάνης ὁδοῦ αὐτοῦ σώσει ψυχὴν ἐκ θανάτου καὶ καλύψει πλῆθος ἁμαρτιῶν.

Νεοελληνική Απόδοση

Μακροθυμία και προσευχή

Αδελφοί, λάβετε ως υπόδειγμα της κακοπάθειας και της μακροθυμίας τους προφήτες που λάλησαν στο όνομα του Κυρίου.
Ιδού, μακαρίζουμε αυτούς που υπέμειναν. Την υπομονή του Ιώβ την ακούσατε και το τέλος του Κυρίου το είδατε, γιατί ο Κύριος είναι πολυεύσπλαχνος και οικτίρμονας.
Προπάντων όμως, αδελφοί μου, μην ορκίζεστε μήτε στον ουρανό μήτε στη γη μήτε κανέναν άλλο όρκο. Αλλά ας είναι το ναι ναι και το όχι όχι, για να μην πέσετε σε κατάκριση.
Κακοπαθεί κανείς μεταξύ σας; Ας προσεύχεται. Ευθυμεί κανείς; Ας ψάλλει.
Ασθενεί κανείς μεταξύ σας; Ας προσκαλέσει τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας και ας προσευχηθούν επάνω του, αφού τον αλείψουν με λάδι στο όνομα του Κυρίου.
Και η προσευχή της πίστης θα σώσει τον αποκαμωμένο ασθενή και θα τον σηκώσει ο Κύριος. Κι αν έχει κάνει αμαρτίες, θα του αφεθούν.
Εξομολογείστε, λοιπόν, ο ένας στον άλλο τις αμαρτίες σας και προσεύχεστε ο ένας για τον άλλο, για να γιατρευτείτε. Είναι πολύ ισχυρή, όταν ενεργείται η δέηση ενός δικαίου.
Ο Ηλίας ήταν άνθρωπος ομοιοπαθής μ’ εμάς, και προσευχήθηκε ένθερμα να μη βρέξει, και δεν έβρεξε πάνω στη γη τρία έτη και έξι μήνες.
Και πάλι προσευχήθηκε, και ο ουρανός έδωσε βροχή και η γη βλάστησε τον καρπό της.
Αδελφοί μου, αν κάποιος μεταξύ σας πλανηθεί από την αλήθεια και τον κάνει κανείς να επιστρέψει,
ας γνωρίζει ότι εκείνος που έκανε έναν αμαρτωλό να επιστρέψει από την πλανεμένη οδό του θα σώσει την ψυχή του από το θάνατο και θα καλύψει πλήθος αμαρτιών.